Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Temat naprawy pierścieni ślizgowych alternatora potrafi być podchwytliwy, bo na pierwszy rzut oka wydaje się, że można użyć różnych narzędzi. Honownica kojarzy się często z precyzyjnym wygładzaniem powierzchni, jednak jej przeznaczenie to głównie obróbka cylindrów lub otworów – nie poradzi sobie z powierzchniami obwodowymi, które są typowe dla pierścieni ślizgowych. Wytaczarka natomiast służy do powiększania lub wykańczania otworów, więc jej użycie w tym przypadku byłoby całkowicie niepraktyczne – nie ma jak jej zastosować do powierzchni zewnętrznej obracającego się pierścienia. Szlifierka z kolei wydaje się uniwersalna, ale tutaj pojawia się problem z dokładnością oraz ryzykiem przegrzania materiału. Z mojego doświadczenia wynika, że użycie szlifierki może prowadzić do powstawania nierówności, a czasem nawet do przegrzania i wypalenia powierzchni, przez co pierścień szybciej się zużyje lub zacznie iskrzyć. Zresztą, w branżowych standardach napraw alternatorów wręcz zaleca się unikanie agresywnego szlifowania na rzecz toczenia – to pozwala zachować geometrię i minimalizuje straty materiału. Często spotyka się przekonanie, że jak coś jest w miarę gładkie, to szlifierka wystarczy, ale to złudne uproszczenie. W praktyce niestety prowadzi do niestabilnej pracy alternatora i szybkiej degradacji szczotek. Podsumowując, tylko tokarka gwarantuje odpowiednią precyzję i zgodność z dobrymi praktykami technicznymi w zakresie regeneracji pierścieni ślizgowych.