Dopuszczalna wartość emisji tlenków azotu (NOx) według normy EURO 6 wynosi 400 mg/kWh dla silników wysokoprężnych. Norma ta została wprowadzona w celu ograniczenia emisji szkodliwych substancji przez pojazdy, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Przykładowo, w pojazdach wyposażonych w nowoczesne technologie, takie jak systemy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) czy filtr cząstek stałych (DPF), osiągnięcie tak niskich poziomów emisji jest możliwe. Dobre praktyki w branży motoryzacyjnej obejmują także rozwój silników o wyższej sprawności, co w połączeniu z odpowiednimi technologiami oczyszczania spalin pozwala na spełnienie rygorystycznych norm emisji. Wartością kluczową w kontekście norm EURO jest również dążenie do poprawy jakości powietrza w miastach, co jest szczególnie istotne w obliczu rosnących problemów ze smogiem.
Odpowiedzi 1000 mg/kWh, 100 mg/kWh oraz 4000 mg/kWh są niepoprawne w kontekście normy EURO 6, która wprowadza wyraźne ograniczenia dotyczące emisji tlenków azotu. Odpowiedź 1000 mg/kWh sugeruje znacznie wyższy limit, który byłby nie do zaakceptowania w kontekście obecnych wymogów środowiskowych. Również 4000 mg/kWh to wartość ekstremalnie wysoka, która w praktyce byłaby niezgodna z celami normy, mającymi na celu radykalne ograniczenie zanieczyszczeń. Z kolei odpowiedź 100 mg/kWh, choć zbliżona do purystycznego podejścia, nie odzwierciedla aktualnych limitów wprowadzonych przez normy EURO 6, co może być mylone z bardziej restrykcyjnymi dyrektywami. Często błędem myślowym jest przyjęcie, że wcześniejsze normy, takie jak EURO 5, które miały wyższe limity emisji, wciąż są aktualne. Dlatego tak ważne jest, aby być na bieżąco z obowiązującymi normami, które zmieniają się w odpowiedzi na postęp technologiczny w dziedzinie motoryzacji i ochrony środowiska.