Azot jest preferowanym gazem w amortyzatorach gazowych ze względu na swoje właściwości fizyczne. Posiada niską rozpuszczalność w oleju, co minimalizuje ryzyko powstawania pęcherzyków gazu w cieczy, dzięki czemu zapewnia stabilność pracy amortyzatora. Azot jest również obojętny chemicznie, co zapobiega korozji komponentów wewnętrznych. W praktyce, amortyzatory gazowe w pojazdach wykorzystują azot pod ciśnieniem, co pozwala na lepsze tłumienie drgań oraz zwiększa komfort jazdy. W standardach motoryzacyjnych, takich jak ISO 9001, podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich materiałów i technologii w produkcji komponentów, co odnosi się bezpośrednio do zastosowania azotu w amortyzatorach.
Wybór innego gazu, takiego jak dwutlenek węgla, hel czy powietrze, w amortyzatorach gazowych prowadzi do istotnych problemów z ich funkcjonowaniem. Dwutlenek węgla, mimo że jest gazem, który można zastosować w niektórych aplikacjach, ma tendencję do przechodzenia w stan ciekły pod wyższym ciśnieniem, co może powodować niewłaściwe działanie układu tłumienia. Hel, z kolei, jest gazem droższym i rzadziej dostępnym, co czyni go niepraktycznym wyborem dla powszechnych zastosowań w motoryzacji. Powietrze, jako mieszanka gazów, zawiera wilgoć, co może prowadzić do korozji wewnętrznych części amortyzatora i pogorszenia jego wydajności. Dodatkowo, powietrze może tworzyć bąbelki, co negatywnie wpływa na stabilność i skuteczność tłumienia. Z tych powodów, stosowanie azotu, który zapewnia optymalne warunki pracy i długotrwałą wydajność, jest podstawą nowoczesnej produkcji amortyzatorów.