Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Jeśli chodzi o jednostki fizyczne stosowane w elektrotechnice, łatwo się pomylić, bo nazwy bywają podobne, a każda opisuje zupełnie inne zjawisko. Om to jednostka rezystancji elektrycznej (oporu), która określa, jak bardzo materiał przeciwdziała przepływowi prądu – to zupełnie inny parametr niż indukcyjność, która dotyczy zjawisk magnetycznych. Farad natomiast służy do określania pojemności elektrycznej kondensatorów i opisuje, ile ładunku można zgromadzić przy danym napięciu – tu z kolei chodzi o magazynowanie energii w polu elektrycznym, a nie w polu magnetycznym, jak to jest w przypadku cewki. Webery to jednostka strumienia magnetycznego, co może trochę mylić, bo w końcu cewka wytwarza pole magnetyczne, ale to nie jest ta sama wielkość. Indukcyjność to zdolność cewki do wytwarzania siły elektromotorycznej w odpowiedzi na zmianę prądu, a jej jednostką jest henr. Niestety, często widzę, że myli się weber z henrem, bo oba pojęcia wiążą się z magnetyzmem, ale mają różne zastosowania praktyczne – weber mówi, ile pola przechodzi przez powierzchnię, a henr mówi, jak bardzo cewka się „broni” przed gwałtowną zmianą prądu. Myślę, że ten błąd wynika z tego, że w szkole uczymy się dużo o jednostkach, ale nie zawsze wyjaśnia się nam, jak je stosować konkretne w praktyce. W technice wybór właściwej jednostki jest kluczowy – błędne oznaczenie na schematach czy dokumentacji może prowadzić do poważnych konsekwencji, na przykład dobrania złego elementu i awarii całego układu. Dlatego warto zapamiętać: indukcyjność własna cewki wyrażana jest w henrach [H] i to właśnie tę jednostkę należy stosować przy obliczeniach i interpretacji danych katalogowych cewek.