Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Wiele osób przy tego typu zadaniach skupia się głównie na dużych pozycjach kosztowych, zapominając o szczegółach lub nieprawidłowo sumując wartości. Przykładowo, bardzo częsty błąd to nieuwzględnienie ilości świec zapłonowych – ktoś może policzyć jedną sztukę zamiast czterech, co już na starcie zaniża koszt o 90 zł. Zdarza się też, że nie dolicza się osobno kosztów robocizny za dodatkowe naprawy, traktując je jako już ujęte w przeglądzie okresowym. To niestety niezgodne z branżowymi praktykami, bo każda dodatkowa czynność powinna być odpowiednio wyceniona i rozpisana na rachunku. Równie często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś sumuje tylko przegląd, części i przewody, a całkowicie pomija roboczogodziny – to prowadzi do odpowiedzi zbyt niskich, takich jak 480 zł czy 620 zł. Z drugiej strony, czasem przesadza się z kosztami, na przykład przez kilkukrotne uwzględnienie tej samej pozycji lub wyciąganie błędnych wniosków z tabeli, co może dać odpowiedzi mocno zawyżone typu 1220 zł. Przy wycenie usług mechanicznych należy trzymać się metodycznego podejścia: najpierw przegląd (250 zł), potem cztery świece (4 x 30 zł = 120 zł), przewody (200 zł) i dodatkowa robocizna (2 x 50 zł = 100 zł). Takie ułożenie pozwala uniknąć pomyłek i szybko zweryfikować poprawność kalkulacji. Z mojego doświadczenia wynika, że dokładność i czytelność rozbicia kosztów bardzo zwiększa zaufanie klientów i minimalizuje ryzyko reklamacji czy sporów. Warto też wiedzieć, że w profesjonalnych warsztatach każdy element naprawy dokumentuje się osobno, więc ćwiczenie takich sumowań to podstawa dobrych praktyk w branży motoryzacyjnej.