Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Oceniając prezentowane oscylogramy pod kątem zadanych parametrów – U_pp = 4 V, f = 1,25 kHz, w_w = 50% – łatwo wpaść w pułapkę myślenia skrótowego, skupiając się np. wyłącznie na jednym z parametrów, zamiast przeanalizować je wszystkie łącznie. Amplituda sygnału jest tu kluczem – tylko sygnał, który na swojej skali pionowej (uwzględniając wartość V/dz) zmienia się o dwie działki przy nastawie 2V/dz, da nam łącznie 4 V. W praktyce wiele osób myli się, bo patrzy np. na przebieg o odpowiedniej częstotliwości, ale nie sprawdza, że jego amplituda jest mniejsza – jak to ma miejsce przy oscyloskopie ustawionym na 1V/dz, gdzie dwie działki dadzą tylko 2 V. Podobnie łatwo pomylić się przy określeniu częstotliwości – licząc okres na podstawie złej skali czasu albo nie zwracając uwagi na jednostki (ms zamiast μs). Innym częstym błędem jest ocenianie wypełnienia – jeśli nie porównasz czasu trwania stanu wysokiego i niskiego, można pochopnie uznać, że każdy prostokąt to 50%, a w praktyce wystarczy lekkie przesunięcie i proporcje się zmieniają. W branży automatyki czy elektroniki przemysłowej takie drobne błędy mogą prowadzić do poważnych problemów, np. przegrzewania silników lub złej regulacji. Moim zdaniem warto zawsze skrupulatnie analizować wszystkie osie i opisy, bo w specyfikacjach układów PWM czy podczas serwisu zbyt szybkie wnioski mogą zupełnie zafałszować diagnozę. W codziennej pracy technika podstawą jest cierpliwość i dokładność – praktyka pokazuje, że niewielkie przeoczenia potrafią skutkować powrotem do naprawy i stratą czasu, a nawet pieniędzy.