ESP, czyli elektroniczny program stabilizacji toru jazdy, jest systemem, który zwiększa bezpieczeństwo pojazdu, szczególnie podczas pokonywania zakrętów. Działa poprzez monitorowanie ruchu samochodu i identyfikowanie sytuacji, w których może dojść do poślizgu. Gdy ESP wykryje, że pojazd zaczyna tracić przyczepność, automatycznie reguluje moc silnika oraz przyhamowuje poszczególne koła, aby przywrócić stabilność. Przykładem praktycznego zastosowania ESP może być jazda w trudnych warunkach, takich jak deszcz czy śnieg, gdzie ryzyko utraty kontroli nad pojazdem jest znacznie większe. Stosowanie systemu ESP stało się standardem w nowoczesnych samochodach, co podkreśla jego znaczenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego. System ten jest również zgodny z normami bezpieczeństwa, które wymagają stosowania zaawansowanych technologii w pojazdach osobowych.
AGR, ASR oraz ACC to systemy, które pełnią inne funkcje niż ESP i nie są bezpośrednio odpowiedzialne za bezpieczeństwo podczas pokonywania zakrętów. AGR, czyli system regulacji siedzeń, jest zaprojektowany do poprawy komfortu kierowcy i pasażerów, a nie do zwiększenia stabilności pojazdu w zakrętach. ASR, czyli system zapobiegania poślizgowi kół napędowych, ogranicza poślizg kół podczas przyspieszania, ale nie ma tak wszechstronnej funkcji stabilizacji pojazdu, jak ESP. ACC z kolei to adaptacyjny tempomat, który reguluje prędkość pojazdu w zależności od ruchu innych pojazdów na drodze, co również nie wpływa na dynamikę w zakręcie. Często mylnie przyjmuje się, że wszystkie te systemy są równoważne w kontekście bezpieczeństwa, co jest błędem. Różnice w ich funkcjonalności są kluczowe dla zrozumienia, jak każdy z tych systemów wpływa na zachowanie pojazdu w różnych warunkach drogowych. Dlatego tak ważne jest, aby kierowcy zdawali sobie sprawę z roli, jaką pełni każdy z tych systemów w kontekście poprawy bezpieczeństwa jazdy.