Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Częstym problemem przy obliczaniu rezystancji żarówki jest mylenie wzorów lub nieuwzględnianie relacji między mocą, napięciem i oporem. Wiele osób korzysta z niewłaściwych proporcji, np. stosując wzór R = U/P zamiast R = U²/P lub zapominając, że moc to iloczyn napięcia i natężenia, a nie ich stosunek. Często można spotkać się z myśleniem, że skoro napięcie jest niewielkie (12 V), to rezystancja musi być bardzo mała – stąd wybory typu 0,6 Ω czy 1,8 Ω. Jednak gdyby rezystancja była aż tak niska, przez żarówkę płynąłby bardzo duży prąd, co prowadziłoby błyskawicznie do jej przepalenia, a nawet uszkodzenia instalacji elektrycznej. Z kolei 9,5 Ω to wartość zbyt wysoka – taka żarówka pobierałaby znacznie mniej prądu, przez co świeciłaby słabiej niż przewidział producent. W standardach motoryzacyjnych wartości rezystancji są utrzymywane w określonym zakresie, by zapewnić sprawność i bezpieczeństwo działania całego układu. Szczególnie ważne jest to przy projektowaniu i serwisie instalacji samochodowych, gdzie zbyt duży lub zbyt mały pobór prądu może skutkować fałszywym działaniem zabezpieczeń lub nawet awariami innych podzespołów. Moim zdaniem najczęstszy błąd wynika z braku zrozumienia, że wraz ze wzrostem oporu przy stałym napięciu maleje prąd i moc – to podstawa prawa Ohma i zasad działania obwodów prądu stałego, a bez tej wiedzy trudno sobie radzić w praktyce elektromechanicznej. Warto regularnie ćwiczyć tego typu obliczenia i sprawdzać wyniki logicznie, porównując je z typowymi wartościami spotykanymi w branży.