Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W przypadku termistorów typu PTC łatwo popełnić błąd, sugerując się powszechnie spotykanymi wartościami rezystancji innych elementów elektronicznych lub ogólną tendencją, że termistory zawsze mają wysoką rezystancję. W rzeczywistości wartości rzędu 1 kΩ, 10 kΩ czy nawet 100 kΩ w temperaturze pokojowej (20°C) są typowe raczej dla termistorów typu NTC albo dla rezystorów warystorowych, a nie dla popularnych PTC stosowanych np. jako zabezpieczenia. Charakterystyka PTC wskazuje, że przy niskich temperaturach ich rezystancja jest zwykle dość niska – właśnie w okolicach 100 Ω – i dopiero powyżej pewnego progu zaczyna gwałtownie rosnąć. Wybierając wyższą wartość można się zasugerować np. myśleniem, że większa ochrona wymaga większej rezystancji, co jednak nie odzwierciedla rzeczywistego zachowania tego typu elementów. Typowe katalogowe PTC mają właśnie taką niską rezystancję na starcie, by nie ograniczać obwodu przy normalnej pracy. Warto też pamiętać, że wykres rezystancji względem temperatury dla PTC jest niemal płaski do pewnej temperatury, a potem bardzo szybko rośnie, co nie jest intuicyjne na pierwszy rzut oka. Nierzadko spotykam się z przekonaniem, że wszystkie termistory mają zachowanie jak NTC, gdzie rezystancja od razu jest bardzo wysoka – to typowy błąd. Zawsze warto sprawdzić konkretną charakterystykę danego typu elementu i nie polegać wyłącznie na skrótowych skojarzeniach. W praktyce dobór właściwego termistora wymaga dokładnej analizy wykresu i specyfikacji, bo błędny dobór może sprawić, że zabezpieczenie nie zadziała w kluczowym momencie.