Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Analizując charakterystykę przebiegu przedstawionego na oscylogramie, można zauważyć, że sygnał przypomina typowy sygnał zmienny o stosunkowo wysokiej amplitudzie i częstotliwości. Skłania to czasem do błędnych skojarzeń z innymi typami czujników, które jednak generują zupełnie inne sygnały. Czujnik termistorowy działa na zasadzie zmiany rezystancji pod wpływem temperatury, ale nie generuje on samodzielnie napięcia o takim przebiegu – jego wyjście to raczej powolna, płynna zmiana napięcia lub prądu związana z temperaturą. Często myli się ten typ z czujnikiem indukcyjnym przez słowo „czujnik”, ale w praktyce ich sygnały są zupełnie inne. Hallotron natomiast generuje sygnał napięciowy, ale jest to sygnał raczej prostokątny, przełączający się szybko między dwoma poziomami, ponieważ wykrywa zmiany pola magnetycznego w sposób dyskretny. Bywa, że ktoś myli przebieg hallotronowy z indukcyjnym, ponieważ oba mają związek z magnetyzmem, jednak technicznie różnią się zdecydowanie – hallotron wymaga zasilania i działa na innej zasadzie fizycznej (efekt Halla). Z kolei czujniki piezoelektryczne generują napięcie w odpowiedzi na odkształcenia mechaniczne, a ich sygnały są najczęściej bardzo krótkie i impulsowe, zupełnie nie przypominają regularnej sinusoidy z oscylogramu. Typowym błędem jest też utożsamianie każdego przebiegu zmiennego z piezoelektrykiem, co w praktyce często prowadzi do błędnych diagnoz. Z mojego doświadczenia, warto zawsze zwracać uwagę na źródło sygnału – czujnik indukcyjny generuje takie właśnie przebiegi przy ruchu metalowych elementów przez pole magnetyczne, co jest standardem np. w licznikach prędkości obrotowej czy systemach abs. Właściwa analiza oscylogramu pozwala uniknąć typowych błędów w diagnostyce i zapewnia większą pewność w działaniu układów sterowania.