Nadsterowność pojazdu to zjawisko, w którym tylna oś pojazdu traci przyczepność, co skutkuje zmniejszaniem promienia skrętu. W praktyce oznacza to, że przy zbyt dużej prędkości w zakręcie, tylna część pojazdu zaczyna się przesuwać na zewnątrz zakrętu, co prowadzi do tzw. 'wywrotki'. W przypadku nadsterowności kierowca musi umiejętnie kontrolować pojazd, aby nie stracić nad nim panowania. Dobre praktyki w zakresie radzenia sobie z nadsterownością obejmują utrzymywanie odpowiedniej prędkości w zakrętach oraz zapewnienie, że pojazd jest w dobrym stanie technicznym, co obejmuje m.in. sprawdzenie ciśnienia w oponach oraz stanu zawieszenia. Zrozumienie nadsterowności jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, zwłaszcza w trudnych warunkach pogodowych lub na torach wyścigowych.
Niezrozumienie nadsterowności prowadzi do błędnych wniosków dotyczących stabilności pojazdu w zakręcie. W przypadku poślizgu kół osi napędzanej, co sugeruje jedna z niepoprawnych odpowiedzi, mamy do czynienia z innym zjawiskiem, określanym jako podsterowność, gdzie przód pojazdu traci przyczepność, a pojazd nie skręca tak, jak powinien. Z kolei poślizg kół osi kierowanej, który również może wydawać się związany z nadsterownością, koncentruje się na traceniu kontroli nad kierowaniem, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, jednak w kontekście nadsterowności istotniejsze jest zachowanie tylnej osi. Zwiększanie promienia skrętu to kolejna z mylnych koncepcji, ponieważ w rzeczywistości nadsterowność skutkuje mniejszym promieniem skrętu, co może być niebezpieczne przy nagłej utracie przyczepności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej oceny sytuacji i unikania niebezpiecznych sytuacji na drodze. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieporozumień, to brak znajomości podstawowych zasad dynamiki pojazdu oraz nieumiejętność rozróżnienia między różnymi rodzajami poślizgów i ich wpływem na zachowanie pojazdu.