Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W przypadku uszkodzenia przewodu sygnałowego sondy lambda pojawia się pokusa, żeby po prostu go zaizolować lub wymienić cały przewód czy nawet całą sondę. Jednak takie podejście nie zawsze jest optymalne ani zgodne z dobrymi praktykami. Izolowanie przerwanego przewodu, bez uprzedniego naprawienia ciągłości elektrycznej, nie przywróci prawidłowego przesyłu sygnału. Przewody sygnałowe sondy lambda są bardzo wrażliwe na jakiekolwiek spadki napięcia czy zakłócenia związane ze złą jakością połączenia. Samo zaizolowanie, nawet najlepszą taśmą, nie odbuduje tej ciągłości elektrycznej i może prowadzić do błędów odczytu mieszanki przez ECU, a nawet do powstawania tzw. check engine i trybu awaryjnego silnika. Z kolei wymiana całego przewodu wydaje się czymś sensownym, ale w praktyce często jest niepotrzebna – przewód zazwyczaj jest częścią wiązki i jego wymiana oznacza dużo więcej pracy oraz ryzyko popełnienia błędów przy podłączaniu nowego przewodu. To też generuje niepotrzebne koszty. Wymiana całej sondy w sytuacji, gdy jedyną usterką jest przerwany przewód, to już kompletnie nieekonomiczne podejście. Sondy są drogie, a ich wymiana powinna być ostatecznością, gdy sam element pomiarowy lub grzewczy uległ uszkodzeniu. Często spotykam się z tym, że mechanicy zbyt szybko sięgają po wymianę całości, zamiast po prostu fachowo zlutować przewód. Typowym błędem jest też przekonanie, że "jakoś to będzie" po zaizolowaniu przewodu – niestety, w przypadku sondy lambda to tak nie działa. Standardy branżowe jasno wskazują, że w przypadku przerwania przewodu sygnałowego najskuteczniejszą i najbardziej profesjonalną metodą jest jego zlutowanie oraz odpowiednie zabezpieczenie miejsca naprawy. Dzięki temu połączenie jest trwałe, odporne na drgania i kontakt z wilgocią, a sygnał przesyłany do sterownika pozostaje niezakłócony. To właśnie dlatego lutowanie jest tutaj najlepszym i najczęściej stosowanym rozwiązaniem.