Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W analizie tego typu wykresów łatwo popełnić kilka typowych błędów, które wynikają z nieprawidłowego odczytania osi czasu lub napięcia. Często skupiamy się na wartościach napięcia i próbujemy wyciągać wnioski na temat średniej wartości lub współczynnika wypełnienia, patrząc tylko na samą wysokość impulsu, a nie uważnie analizując ich czas trwania. Współczynnik wypełnienia, choć wydaje się bardzo niski na pierwszy rzut oka, po dokładnej analizie – uwzględniając proporcje czasu trwania stanu wysokiego względem całego okresu – nie odpowiada sugerowanej wartości 10%, wygląda raczej na 50%. Podobnie z wartością średnią napięcia: w przypadku sygnału prostokątnego o równych czasach trwania stanów wysokiego i niskiego, wartość średnia powinna być w połowie amplitudy, czyli tutaj około 2,5 V, a nie 5 V jak sugeruje jedna z odpowiedzi. Często błędnie przyjmujemy, że jeśli widzimy na osi pionowej wartość 5 V, to od razu dotyczy to całego przebiegu, zupełnie ignorując fakt, że połowa czasu sygnał jest na poziomie 0 V. Zdarza się też mylić okres z całym zakresem widocznym na wykresie – tutaj całe okno to 100 ms, ale pojedynczy okres to zaledwie 20 ms. Takie błędy w odczycie są powszechne u początkujących, którzy nie mają jeszcze nawyku liczenia ilości cykli w danym przedziale czasu. Moim zdaniem warto zawsze na spokojnie policzyć „ile razy sygnał się powtarza” i podzielić zakres czasu przez tę liczbę – to pozwala uniknąć nieporozumień i błędów interpretacyjnych. W praktyce te umiejętności są niezbędne do prawidłowej diagnostyki zarówno prostych, jak i zaawansowanych układów sterowania.