Polietylen to materiał termoplastyczny, co oznacza, że ma zdolność do roz miękania pod wpływem ciepła i ponownego twardnienia po schłodzeniu. Dzięki tym właściwościom, polietylen jest szeroko stosowany w przemyśle motoryzacyjnym, szczególnie do produkcji zbiorników paliwa, osłon, a także części wnętrza pojazdów. Zastosowanie polietylenu w budowie samochodów jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które promują używanie materiałów lekkich, odpornych na korozję oraz łatwych w formowaniu. Dzięki tym właściwościom, polietylen przyczynia się do zmniejszenia masy pojazdów, co wpływa na poprawę ich efektywności paliwowej oraz redukcję emisji spalin, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych norm ekologicznych.
Chemoutwardzalne i termoutwardzalne materiały to kategorie tworzyw sztucznych, które utwardzają się w wyniku reakcji chemicznych lub pod wpływem temperatury i nie mogą być ponownie przetapiane. Oznacza to, że nie nadają się do zastosowań, w których wymagana jest możliwość wielokrotnego formowania, jak ma to miejsce w przypadku wielu komponentów samochodowych. Z kolei kompozyty są materiałami składającymi się z dwóch lub więcej komponentów, które łączą różne właściwości, ale nie są jednorodnymi tworzywami, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań, gdzie kluczowa jest jednorodność materiału, jak w przypadku polietylenu. Powszechnym błędem jest mylenie właściwości termoplastów z termoutwardzalnymi tworzywami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowań. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami materiałów jest kluczowe, aby prawidłowo dobierać właściwe materiały do zastosowań inżynieryjnych i produkcyjnych, szczególnie w przemyśle motoryzacyjnym i innych branżach wymagających wysokiej precyzji oraz trwałości komponentów.