Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Indukcyjny czujnik położenia wału korbowego działa na zasadzie wytwarzania sygnału napięciowego w odpowiedzi na zmiany pola magnetycznego wywołane ruchem elementu ferromagnetycznego, czyli przeważnie zębów na kole zamachowym. Podstawowym parametrem, jaki można sprawdzić podczas weryfikacji takiego czujnika, jest jego rezystancja cewki. Pomiar napięcia sygnału sterującego z modułu BSI nie daje wiarygodnej informacji o stanie technicznym czujnika, bo ten typ czujnika generuje własny sygnał na podstawie ruchu i nie wymaga aktywnego sterowania przez moduł sterujący. Często spotyka się przekonanie, że pomiar prądu zasilania coś powie na temat stanu czujnika, ale w przypadku indukcyjnych rozwiązań nie jest to miarodajne – one nie mają typowego zasilania jak czujniki Halla, tylko generują napięcie na drodze indukcji. Pomiar reaktancji pojemnościowej również nie ma zastosowania, bo istotne w tym przypadku są parametry cewki (czyli elementu indukcyjnego), a nie kondensatora. Z mojego doświadczenia wynika, że sporo osób myli czujniki indukcyjne z Halla, przez co badają napięcia sterujące albo szukają zasilania, a potem się dziwią, że nie wychodzi. Dobrą praktyką branżową jest zawsze sięgać do serwisówki konkretnego auta i sprawdzić zalecane wartości rezystancji. Pomijanie tego kroku prowadzi często do niepotrzebnej wymiany sprawnych czujników. Reasumując, podstawowa kontrola sprowadza się do pomiaru oporu cewki, co jest szybkie, proste i najczęściej wystarczające do potwierdzenia, czy czujnik jest sprawny mechanicznie.