Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Wiele osób myśli, że spadki napięcia rzędu 1,0 V, 1,5 V czy nawet 2,0 V są jeszcze dopuszczalne i nie stanowią problemu – to typowe uproszczenie wynikające z tego, że akumulator i tak teoretycznie daje radę zasilać odbiorniki. Jednak w rzeczywistości takie duże wahania napięcia to już oznaka poważnych nieprawidłowości w instalacji elektrycznej pojazdu. Przede wszystkim, według ogólnie przyjętych standardów i zaleceń producentów samochodów, spadek na zaciskach akumulatora (przy zmiennym obciążeniu i pracującym silniku) nie powinien przekraczać 0,5 V. Większy spadek wskazuje na zbyt duże opory w przewodach, nieszczelne styki czy wręcz zużycie samego akumulatora – czasem wystarczy trochę korozji na klemach, by z 0,5 V zrobiło się ponad 1 V. Gdy napięcie skacze aż o 1,5 V lub 2,0 V, mogą się pojawić poważne objawy, jak utrata pamięci w sterownikach, błędy na tablicy wskaźników albo nawet niemożność uruchomienia silnika w krytycznych sytuacjach (zimą czy przy dużym obciążeniu). Trochę z doświadczenia powiem, że takie wartości widuje się najczęściej w autach, które mają zaniedbaną instalację lub już mocno zużyty osprzęt elektryczny – żaden serwis ani producent nie uzna takich parametrów za akceptowalne. Dopuszczalne są drobne wahania, ale nie przekraczające 0,5 V, bo to gwarantuje stabilną pracę całego układu i bezpieczeństwo użytkowników. Warto też pamiętać, że zbyt wysoki spadek napięcia może prowadzić do dalszych, kosztownych usterek – czasem naprawa kończy się wymianą całych wiązek, co jest już naprawdę poważną robotą. Moim zdaniem najlepiej zawsze dążyć do jak najniższych spadków i nie lekceważyć nawet drobnych odchyleń od wzorcowej wartości.