Retarder jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w układzie hamulcowym pojazdów, szczególnie w ciężarówkach i autobusach. Jego głównym zadaniem jest zwiększenie efektywności hamowania, co pozwala na zmniejszenie zużycia tradycyjnych hamulców oraz minimalizację ryzyka przegrzania. Retardery działają na zasadzie oporu, który jest generowany przez silnik, co powoduje, że energia kinetyczna pojazdu jest przekształcana w ciepło. Przykłady zastosowania retarderów można znaleźć w transporcie drogowym, gdzie ich użycie znacznie poprawia bezpieczeństwo i komfort jazdy, zwłaszcza na stromych zjazdach. Zgodnie z normami branżowymi, takie systemy są obowiązkowe w niektórych typach pojazdów, gdzie ich funkcjonalność zwiększa bezpieczeństwo operacyjne.
Pojęcia nośnego, zasilania oraz kierowniczego nawiązują do innych systemów mechanicznych w pojeździe, które pełnią różne funkcje i nie mają związku z działaniem retardera. Układ nośny odpowiada za przenoszenie sił działających na pojazd, ale nie zajmuje się procesami hamowania. Zasilanie odnosi się przede wszystkim do układów, które dostarczają paliwo lub energię do silnika, co również nie ma wpływu na proces hamowania. Natomiast układ kierowniczy jest zaprojektowany do kontrolowania kierunku jazdy, a jego funkcja nie łączy się z redukcją prędkości. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z mylenia funkcji systemów w pojeździe oraz ich wzajemnych interakcji. Zrozumienie, że retarder jest integralną częścią układu hamulcowego, a nie innych układów, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania działania pojazdów. Uznawanie retardera za element innych układów może prowadzić do niewłaściwych decyzji serwisowych i potencjalnych zagrożeń podczas eksploatacji pojazdu.