Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W przypadku czujników indukcyjnych bardzo często pojawia się przekonanie, że wystarczy zmierzyć ich rezystancję albo popatrzeć, czy nie są fizycznie uszkodzone, żeby ocenić ich sprawność. To jednak tylko część prawdy. Pomiar rezystancji uzwojenia może wykazać, czy nie ma przerwy lub zwarcia – to ważny wstępny test, ale nie daje pełnej informacji o tym, czy czujnik generuje właściwy sygnał w warunkach pracy. Podobnie jest z analizą sygnału wyjściowego – to w zasadzie najważniejsza metoda, bo sprawdza faktyczną reakcję czujnika na zmianę pola magnetycznego, a więc to, do czego został zaprojektowany. Pomiar generowanego napięcia jest powiązany z analizą sygnału i pozwala zweryfikować, czy czujnik daje prawidłowe wartości podczas pracy. Typowym błędem jest przecenianie roli oględzin wizualnych – choć mogą wskazać, że czujnik jest połamany lub skorodowany, nie mówią nic o jego właściwościach elektrycznych. Moim zdaniem właśnie to myślenie często prowadzi do wymiany sprawnych czujników lub – co gorsza – zostawienia niedziałających elementów tylko dlatego, że wyglądają dobrze. W branży przyjęło się, że prawdziwa diagnostyka to pomiar i test funkcjonalny, nie tylko ocena wizualna. Dlatego też, aby rzetelnie ocenić sprawność czujnika indukcyjnego, nie można polegać wyłącznie na tym, co widać gołym okiem.