Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Zdarza się, że pojęcie BCM bywa mylone z innymi układami elektronicznymi w samochodzie, ale warto dobrze rozróżnić ich zadania. Przykładowo, układ zapobiegający blokowaniu kół pojazdu, czyli ABS, to zupełnie inna bajka – on odpowiada bezpośrednio za bezpieczeństwo jazdy, kontrolując ciśnienie w układzie hamulcowym, kiedy koła zaczynają się ślizgać, a nie za sterowanie systemami komfortu. Diagnostyka pokładowa, znana jako OBD lub OBD2, z kolei to system monitorujący i rejestrujący błędy związane głównie z silnikiem, emisją spalin i innymi kluczowymi podzespołami – BCM nie prowadzi diagnostyki w tym zakresie, chociaż pewne informacje o nadwoziu mogą się tam pojawić pośrednio. Odpowiedź związana z awaryjnym hamowaniem również nie pasuje do roli BCM, bo takimi funkcjami zarządzają systemy pokroju AEB (Automatic Emergency Braking), często współpracujące z radarami i czujnikami – to już wyższa półka bezpieczeństwa czynnego. Najczęstszy błąd, jaki tu widzę, to utożsamianie skrótów i funkcji po angielsku, bo w samochodach tych skrótów jest cała masa, a niuanse bywają kluczowe. W praktyce, żeby dobrze zdiagnozować usterkę lub zrozumieć działanie auta, trzeba jasno oddzielać funkcje poszczególnych modułów. BCM to – moim zdaniem – taki niewidoczny, ale totalnie niezbędny szef od komfortu i „elektronicznych bajerów” w aucie, nie od bezpieczeństwa czy diagnostyki silnika. Branżowe standardy wymagają, żeby role tych systemów były precyzyjnie rozdzielone, bo tylko wtedy można skutecznie naprawiać i modernizować pojazdy bez nieporozumień.