Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W przypadku tego zadania nietrudno pomylić się na etapie obliczeń, zwłaszcza jeśli nie uwzględni się uśredniania wyników lub pominie się dokładność pomiarów. Często spotykanym błędem jest wybranie jednej z pojedynczych wartości napięcia – na przykład 12,05 V czy 12,15 V – i pomnożenie jej przez natężenie, zamiast obliczyć najpierw średnią z trzech pomiarów. Takie podejście powoduje, że wynik odbiega od prawidłowego – czasami nieznacznie, ale w praktyce technicznej nawet te drobne różnice mają znaczenie, szczególnie gdy musimy dokumentować nasze pomiary lub porównywać je ze specyfikacją producenta. Bywa też, że ktoś zaokrągla wynik na którymś etapie, myśląc, że to nieistotne – a przecież dobre praktyki branżowe mówią wyraźnie: zapisujemy wynik zgodnie z dokładnością przyrządów i bierzemy pod uwagę rozrzut danych. Niektórzy mogą też mechanicznie pomnożyć wartość napięcia z pierwszego lub ostatniego pomiaru przez natężenie, co prowadzi odpowiednio do wyników 48,20 W lub 48,60 W, a potem wybierają najbliższą z dostępnych odpowiedzi. Z mojego doświadczenia wynika, że to pośpiech i brak refleksji nad sensem uśredniania prowadzą do takich pomyłek. Część osób zupełnie nie zwraca uwagi na minimalny rozrzut i traktuje pomiary jak pojedyncze odczyty, a to błąd: w praktyce warsztatowej nawet niewielkie różnice mogą świadczyć o problemach np. z napięciem ładowania czy przewodnością w instalacji. Odpowiedzi takie jak 48,10 W czy 48,70 W wynikają właśnie z takich błędów myślowych, czyli złego uśrednienia lub nieuwzględnienia wszystkich wartości. Przyda się zapamiętać, że w analizie pomiarowej zawsze warto wykonać działanie na średnich, zamiast wskazywać na chybił trafił. To nie tylko podstawa dobrej praktyki, ale też zwyczajnie praktyczne narzędzie do późniejszego unikania większych i droższych błędów w codziennej pracy.