Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W przypadku czujników prędkości obrotowej w układzie ABS najczęstszy błąd myślowy polega na skupieniu się na klasycznych parametrach elektrycznych, takich jak napięcie zasilające czy natężenie prądu. Oczywiście, napięcie oraz prąd muszą być obecne, aby czujnik funkcjonował, ale samo ich zmierzenie nie daje pełnej informacji o tym, czy czujnik poprawnie generuje sygnał odpowiadający ruchowi koła. Przykładowo, można mieć poprawne zasilanie, lecz czujnik może być uszkodzony mechanicznie (np. pęknięty magnes lub rdzeń) albo przewód sygnałowy może być przerwany, przez co sygnał nie dociera do sterownika. To samo dotyczy pomiaru reaktancji pojemnościowej – ten parametr nie jest kluczowy dla pracy typowych czujników ABS, które najczęściej są czujnikami indukcyjnymi lub hallotronowymi, a nie kondensatorami. Pomiar natężenia prądu także niewiele wnosi, bo przepływ prądu nie gwarantuje prawidłowego generowania sygnału. Z mojego doświadczenia wynika, że najpewniejszym i najszybszym sposobem sprawdzenia czujnika ABS jest analiza jego sygnału wyjściowego. To właśnie sygnał informuje sterownik, czy koło się obraca i z jaką prędkością. Tę zasadę stosuje się zarówno w diagnostyce serwisowej, jak i podczas badań technicznych – oscyloskopem lub specjalnym testerem monitoruje się charakterystykę impulsów. Warto pamiętać, że czujnik ABS to nie tylko prosty element elektryczny, ale przede wszystkim precyzyjne źródło sygnału informacyjnego. Dlatego wszelkie inne pomiary mogą być tylko pomocnicze, ale nie rozstrzygające o faktycznym stanie czujnika.