Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Każda z pozostałych odpowiedzi może wydawać się sensowna na pierwszy rzut oka, jednak po głębszym zastanowieniu staje się jasne, dlaczego nie prowadzą do prawidłowej diagnozy pasywnego czujnika ABS. Niektórzy sądzą, że reaktancja pojemnościowa ma tu znaczenie, bo przecież czujnik to element elektryczny, ale w rzeczywistości w czujnikach pasywnych kluczowa jest rezystancja uzwojenia cewki, a nie jej właściwości pojemnościowe. Często spotykam się z błędnym przekonaniem, że można sprawdzić napięcie sygnału sterującego – problem w tym, że pasywny czujnik ABS nie potrzebuje zewnętrznego zasilania ani nie jest sterowany żadnym sygnałem – on sam generuje maleńkie napięcie tylko wtedy, gdy obraca się pierścień magnetyczny. Pomiar natężenia prądu pobieranego przez czujnik również nie jest właściwy, bo pasywny czujnik nie „pobiera” prądu z układu, działa raczej jak maleńka prądnica. W praktyce nie spotkałem się z zaleceniami producentów, żeby badać te parametry podczas diagnostyki pasywnych czujników ABS. Takie pomyłki biorą się moim zdaniem z mieszania zasad działania czujników aktywnych i pasywnych – te pierwsze rzeczywiście wymagają zasilania i wtedy napięcie oraz prąd mają sens, ale w przypadku pasywnych liczy się tylko ciągłość i wartość oporu cewki. Ignorowanie tej różnicy prowadzi do błędnych diagnoz i niepotrzebnej wymiany sprawnych części. Dlatego tak ważne jest, żeby znać podstawy działania układów i stosować się do wytycznych serwisowych.