Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Często spotyka się błędne przekonanie, że częstotliwość pracy kierunkowskazów powinna być ustawiona np. dokładnie na 50 albo 130 cykli na minutę. W praktyce jednak żaden producent nie stosuje takich wartości, bo byłyby one po prostu niezgodne z przyjętymi normami bezpieczeństwa. Zbyt wolne miganie, jak 50 cykli/min, sprawia, że sygnał jest mało widoczny i łatwo go przeoczyć na drodze, zwłaszcza w trudnych warunkach pogodowych. Z drugiej strony, ustawienie aż 130 cykli/min powoduje, że światło miga tak szybko, iż inni uczestnicy ruchu mogą nie zdążyć zareagować, a nawet mogą uznać to za usterkę. Jeżeli chodzi o odpowiedź z wartością 60 ±30 cykli/min, to na pierwszy rzut oka wydaje się ona prawidłowa – w końcu ta wartość też zawiera się w przepisach, ale jest zbyt wąska, żeby objąć cały dopuszczalny zakres. W rzeczywistości dopuszczalny przedział jest szerszy: 90 ±30 cykli, czyli od 60 do 120 cykli na minutę. Takie podejście zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale i komfort jazdy – inni kierowcy są w stanie jednoznacznie odczytać sygnał, bez nerwowego domyślania się, czy sygnał nie działa zbyt szybko lub wolno. Spotkałem się z opinią, że lepiej ustawiać na dolnej granicy, bo wtedy światła są bardziej widoczne w nocy – to niestety nieprawda, bo liczy się tu nie tylko jasność, ale i rytm, do którego wszyscy są przyzwyczajeni. Nadrzędnym celem tych przepisów jest ujednolicenie sygnałów na wszystkich pojazdach, niezależnie od marki czy modelu – i to naprawdę się sprawdza w praktyce.