Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Wiele osób kieruje się intuicją albo zasłyszanymi opiniami, wybierając inne napięcia jako prawidłowe dla w pełni naładowanego akumulatora samochodowego na postoju. Często pojawia się odpowiedź 12,0 V – to jednak zdecydowanie za mało, bo taki wynik świadczy o częściowym rozładowaniu akumulatora, mniej więcej na poziomie 50–60%. Stosowanie takiego akumulatora w samochodzie szybko prowadzi do pogorszenia jego parametrów i kłopotów przy rozruchu, szczególnie zimą. Spotykałem się też z przekonaniem, że napięcie powinno wynosić 13,4 V albo nawet 14,4 V. To dosyć typowy błąd wynikający z mylenia napięcia na akumulatorze podczas ładowania przez alternator z napięciem spoczynkowym. W momencie gdy silnik pracuje i alternator działa poprawnie, rzeczywiście można zaobserwować napięcie rzędu 13,8–14,4 V – to jednak efekt procesu ładowania, a nie stan spoczynkowy akumulatora. Zdarza się też mylić napięcie pojedynczej celi akumulatora (2,1 V) z sumą wszystkich (6 x 2,1 V = 12,6 V). Niestety, takie pomyłki prowadzą do nieprawidłowych wniosków podczas serwisu pojazdu. W praktyce motoryzacyjnej, zarówno według standardów CTEK, VARTA, Exide i innych producentów, za prawidłowe napięcie w stanie spoczynku uznaje się właśnie około 12,6 V (dokładniej: 12,5–12,7 V, w zależności od temperatury otoczenia). Każda wartość znacząco mniejsza świadczy już o rozładowaniu, a wyższa – o stanie chwilowym po ładowaniu lub nieprawidłowościach w układzie ładowania. Moim zdaniem należy szczególnie pamiętać, żeby nie dokonywać pomiaru zaraz po wyłączeniu silnika – najlepiej odczekać kwadrans, by uzyskać rzeczywisty odczyt. Świadome stosowanie takiej wiedzy chroni przed niepotrzebnymi wydatkami i pozwala właściwie zadbać o sprawność akumulatora i całego pojazdu.