Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W diagnostyce czujników temperatury typu NTC często pojawia się kilka nieporozumień dotyczących ich działania. Przede wszystkim nie należy mylić NTC z PTC, które rzeczywiście zwiększają rezystancję wraz ze wzrostem temperatury – to zupełnie inna grupa czujników. Założenie, że opór rośnie przy podgrzewaniu, wynika czasem z przyzwyczajenia do innych typów komponentów, ale tutaj jest odwrotnie: NTC maleje ze wzrostem temperatury i to jest jego główna użyteczna cecha. Co ciekawe, niektóre osoby uznają, że sygnał wyjściowy z takiego czujnika to sygnał impulsowy – częstotliwość lub współczynnik wypełnienia, co spotyka się raczej w czujnikach cyfrowych lub specjalnych układach pomiarowych (np. czujniki wału, czujniki Halla), a nie w prostych termistorach NTC. NTC to czujnik rezystancyjny, a nie generujący sygnały cyfrowe czy modulowane. Podczas pomiaru nie obserwujemy żadnych zmian częstotliwości czy kształtu sygnału – zmienia się wyłącznie rezystancja, którą dalej, w układzie elektronicznym, przetwarza się na napięcie albo inne wielkości analogowe. Częsty błąd to też zakładanie, że wszystkie czujniki pracują na zasadzie zmiany czasowej sygnału, a tutaj mamy do czynienia z klasycznym pomiarem oporu. Dobre praktyki warsztatowe zawsze zalecają, żeby przed diagnozą sprawdzić w dokumentacji technicznej, jaki rodzaj czujnika jest używany i do jakiego obwodu jest podłączony. W praktyce pomiar rezystancji omomierzem i porównanie wyników z tabelą producenta to najpewniejsza droga. Prawidłowe zrozumienie działania NTC pozwala uniknąć wielu kosztownych błędów i niepotrzebnych napraw.