Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Wielu osobom może się wydawać, że prąd rozruchowy rozrusznika jest relatywnie niski, zwłaszcza jeśli na co dzień nie mają do czynienia z pomiarami prądów o dużych wartościach. Przedziały takie jak 0–50 A czy nawet 50–80 A bardziej pasowałyby do obciążeń drobnych odbiorników elektrycznych w aucie (na przykład świateł czy dmuchawy), a nie tak potężnego urządzenia jak rozrusznik, który dosłownie musi „poruszyć” silnik spalinowy. Tak niskie wartości prądu zwarcia byłyby jednoznaczne z poważną awarią – rozrusznik nie byłby w stanie ruszyć wału korbowego, co zresztą bardzo szybko byłoby zauważalne po przekręceniu kluczyka. Czasem spotykam się z błędnym przeświadczeniem, że skoro rozrusznik działa przez krótki czas, to prąd nie musi być wysoki. W rzeczywistości przez te kilka sekund pobierany jest ogromny prąd chwilowy, dlatego prawidłowe wartości zaczynają się dopiero od okolic 200 A. Przedział 600–850 A z kolei to już ekstremalnie wysokie wartości, które raczej wskazują na zwarcie w uzwojeniu, zatarcie mechaniczne lub inną poważną awarię. Dobrze jest pamiętać, że przekroczenie granicy 600 A przez sprawny rozrusznik to już powód do niepokoju i zazwyczaj nie występuje w typowych samochodach osobowych. Z mojego doświadczenia wynika, że przekłamania w tych pomiarach często biorą się z niewłaściwego rozumienia roli rozrusznika lub mylenia go z innymi odbiornikami w aucie. Warto więc utrwalić sobie, że w typowej osobówce sprawny rozrusznik pobiera w chwili rozruchu prąd właśnie w zakresie 200–600 A, bo taka jest specyfika tego urządzenia według dobrych praktyk i zaleceń producentów.