Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Bardzo często spotyka się sytuacje, w których podczas szacowania kosztów naprawy popełniane są błędy wynikające z niedokładnego zrozumienia, jak liczyć całkowity wydatek klienta. Jednym z typowych błędów jest dodawanie do kosztów pracy i materiałów jakichś dodatkowych kwot, które w rzeczywistości nie wynikają z opisu zadania. Na przykład niektórzy mogą pomyśleć, że do obliczeń trzeba dołożyć jakieś ukryte opłaty, narzuty lub VAT, ale jeśli nie ma o nich mowy, taka praktyka nie znajduje uzasadnienia w dobrych zwyczajach branżowych. Często też mylące bywa samo przemnożenie jednostkowego kosztu roboczogodziny przez liczbę godzin – łatwo się pomylić i przyjąć np. błędne wartości godzinowe albo przypadkowo dodać koszt materiałów kilkukrotnie. Spotkałem się również z przekonaniem, że koszt materiałów mnoży się przez godziny pracy, co prowadzi do absurdalnie wysokich sum. Takie myślenie potrafi namieszać, szczególnie gdy działamy pod presją czasu lub chcemy szybko zamknąć wycenę. Z mojego doświadczenia wynika, że najprościej jest najpierw policzyć koszt pracy (liczba godzin razy stawka jednej roboczogodziny), a potem do tego dodać realny koszt użytych materiałów – i tyle. Wszystkie wyższe sumy wynikają albo z mechanicznego powielenia któregoś z kosztów, albo z dodania czegoś, co nie było wskazane w zadaniu. Umiejętność poprawnego kalkulowania kosztów to bardzo ważna kompetencja w pracy technika czy mechanika – nie tylko pokazuje naszą rzetelność, ale też buduje zaufanie klientów. Zachęcam do zawsze dokładnej analizy, co wchodzi w skład łącznej ceny i trzymania się rzetelnych, przejrzystych wyliczeń, bo na tym polega prawdziwy profesjonalizm w branży usług motoryzacyjnych.