Wodór jest uważany za paliwo o najmniejszej emisji gazów cieplarnianych, ponieważ podczas jego spalania powstaje jedynie para wodna, co oznacza, że nie generuje on dwutlenku węgla ani innych szkodliwych substancji. To czyni go bardzo atrakcyjnym rozwiązaniem w kontekście dekarbonizacji transportu i przemysłu. Wodór może być wykorzystywany w ogniwach paliwowych, które przekształcają energię chemiczną bezpośrednio w energię elektryczną, z wysoką efektywnością. Przykłady zastosowania wodoru obejmują transport publiczny w postaci autobusów na ogniwa paliwowe oraz samochody, takie jak Toyota Mirai, które są już dostępne na rynku. W kontekście standardów branżowych, rozwijają się nowe wytyczne dotyczące produkcji i wykorzystania wodoru, takie jak normy ISO 14687 dotyczące czystości wodoru, co jest kluczowe dla zapewnienia jego skutecznego wykorzystania w różnych aplikacjach. W miarę postępu technologii, wodór może odegrać kluczową rolę w przejściu na zrównoważone źródła energii, przyczyniając się do ograniczenia globalnych emisji gazów cieplarnianych.
Propan-butan, benzyna i olej napędowy to paliwa węglowodorowe, które podczas spalania generują znaczne ilości dwutlenku węgla (CO2) oraz innych gazów cieplarnianych. Propan-butan, z uwagi na swoją strukturę chemiczną, emituje mniej CO2 w porównaniu do benzyny i oleju napędowego, ale wciąż nie jest tak czysty jak wodór. Mimo że może być postrzegany jako alternatywa na drodze do redukcji emisji, nie eliminuje on całkowicie problemu emisji gazów cieplarnianych. Benzyna i olej napędowy, będące głównymi paliwami napędowymi dla silników spalinowych, emitują ogromne ilości CO2 oraz szkodliwe substancje, takie jak tlenki azotu i cząstki stałe. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wybór jednego z tych paliw w porównaniu do innych ma znaczący wpływ na środowisko, podczas gdy wszystkie one wciąż przyczyniają się do problemu zmian klimatycznych. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że paliwa alternatywne, takie jak propan-butan, są wystarczającym rozwiązaniem problemu emisji. W rzeczywistości, aby osiągnąć długoterminowe cele związane z redukcją emisji, konieczne jest przejście na całkowicie zeroemisyjne źródła energii, takie jak wodór, który w połączeniu z odnawialnymi źródłami energii, może stać się fundamentem zrównoważonej przyszłości energetycznej.