Symbol RWD oznacza napęd tylny (Rear-Wheel Drive). W systemach RWD, moc silnika jest przekazywana na tylne koła pojazdu, co ma kluczowe znaczenie dla dynamiki jazdy, szczególnie w samochodach sportowych i wyczynowych. Tylni napęd poprawia równowagę pojazdu podczas jazdy po zakrętach, ponieważ w momencie przyspieszania masa samochodu przesuwa się do tyłu, co zwiększa przyczepność tylnych kół. Przykładami pojazdów z napędem tylnym są wiele modeli BMW oraz Ford Mustang. Tylni napęd jest często preferowany w samochodach wyścigowych ze względu na lepsze osiągi na torze. Warto również zaznaczyć, że w pojazdach z RWD łatwiej jest modyfikować parametry zawieszenia, co umożliwia lepsze dostosowanie pojazdu do specyficznych warunków drogowych i stylu jazdy. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży motoryzacyjnej, gdzie inżynierowie dążą do optymalizacji osiągów i komfortu jazdy.
Wybór napędu przedniego nie jest zgodny z definicją RWD, ponieważ w tym przypadku moc silnika jest przekazywana na przednie koła, co prowadzi do zupełnie innej charakterystyki jazdy. Pojazdy z przednim napędem są bardziej stabilne w warunkach śliskich, jednak tracą na dynamice podczas pokonywania zakrętów, co może prowadzić do podsterowności. Napęd stały na cztery koła (AWD) również nie odpowiada definicji RWD, ponieważ charakteryzuje się równoczesnym napędem na wszystkie koła, co zapewnia lepszą przyczepność na trudnym terenie, ale nie jest specyfiką tylnonapędowych konstrukcji. Dodatkowo, napęd na cztery koła z możliwością rozłączania, taki jak w przypadku wielu SUV-ów, jest zaprojektowany do dostosowywania się do różnych warunków drogowych, co również różni się od idei napędu tylnego. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie RWD z ogólnym pojęciem napędu na wszystkie koła, co prowadzi do nieporozumień w kontekście dynamiki jazdy i parametrów technicznych pojazdów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego doboru pojazdu do potrzeb użytkownika, zwłaszcza w środowisku o zmiennych warunkach drogowych.