Termin DOHC, czyli Double Overhead Camshaft, odnosi się do silników, które posiadają dwa wałki rozrządu umieszczone w głowicy cylindrów. Taki układ umożliwia bardziej precyzyjne sterowanie zaworami w porównaniu do starszych rozwiązań. Dzięki temu, silniki DOHC mogą osiągać wyższe obroty, co przekłada się na lepsze osiągi i efektywność. Dodatkowo, zastosowanie dwóch wałków pozwala na lepszą synchronizację otwierania i zamykania zaworów, co z kolei wpływa na optymalizację cyklu pracy silnika. Przykładowo, silniki sportowe często korzystają z tego typu rozrządu, aby uzyskać maksymalne parametry mocy i momentu obrotowego. W praktyce, DOHC jest powszechnie stosowany w nowoczesnych samochodach, co czyni tę wiedzę istotną dla każdego, kto zajmuje się motoryzacją czy inżynierią mechaniczną.
Wybór symboli OHV, OHC lub SOHC wskazuje na brak zrozumienia różnic pomiędzy tymi układami rozrządu. OHV, czyli Overhead Valve, to system, w którym zawory są sterowane z wałka rozrządu umieszczonego w bloku silnika, co prowadzi do większych wymiarów silnika oraz sprawia, że układ jest mniej skomplikowany. Choć OHV może być bardziej kompaktowy w niektórych zastosowaniach, nie zapewnia takiej kontroli nad pracą zaworów jak DOHC. Z kolei OHC, czyli Overhead Camshaft, oznacza, że silnik ma tylko jeden wałek rozrządu, co zazwyczaj ogranicza liczbę zaworów na cylinder. System SOHC, czyli Single Overhead Camshaft, to rozwinięcie tego rozwiązania, jednak również nie dorównuje DOHC pod względem wydajności i precyzji sterowania zaworami. W praktyce, te starsze układy są mniej powszechnie stosowane w nowoczesnych silnikach, które często wymagają większej dynamiki, efektywności paliwowej i osiągów. Dla inżynierów i mechaników kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego systemu rozrządu ma bezpośredni wpływ na osiągi silnika i jego zdolność do pracy w różnych warunkach. Dlatego też, brak znajomości tych różnic może prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu silników oraz ich późniejszej eksploatacji.