Diagnostykapokładowa samochodu w standardzie OBD I polega na
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na odczytanie z urządzenia kodu błędu w postaci błysku lampki kontrolnej jest poprawna, ponieważ diagnostyka pokładowa w standardzie OBD I skupia się głównie na identyfikacji i analizie usterek w systemach emisji spalin. Standard OBD I, wprowadzony w latach 80. XX wieku, umożliwia wykrywanie błędów za pomocą prostych diagnostycznych kodów, które są przekazywane przez lampkę kontrolną na desce rozdzielczej. Odczyt kodu błędu pozwala mechanikom i technikom na określenie, które systemy pojazdu wymagają interwencji. Przykładem zastosowania tej metody jest sytuacja, gdy lampka „Check Engine” zapala się w wyniku wykrycia problemu z czujnikiem O2. Użytkownik może następnie odczytać błędy, stosując prosty interfejs diagnostyczny, co ułatwia naprawę i konserwację pojazdu. W praktyce, znajomość błędów OBD I pozwala na szybszą diagnozę usterek, co jest istotne dla użytkowników samochodów i warsztatów zajmujących się ich serwisowaniem, zapewniając jednocześnie zgodność z normami ekologicznymi.
Wybór odpowiedzi dotyczący pomiaru maksymalnej mocy silnika jest niepoprawny, ponieważ diagnostyka OBD I nie obejmuje bezpośrednich pomiarów wydajności silnika. OBD I koncentruje się na monitorowaniu systemów związanych z emisją spalin, a nie na ocenie wydajności silnika w sensie mocy. W praktyce, pomiar mocy silnika wymaga specjalistycznych urządzeń, takich jak hamownie, które mierzą moc w warunkach kontrolowanych, co jest zupełnie innym procesem niż diagnostyka kodów błędów. Propozycja pomiaru zbieżności kół przez urządzenie diagnostyczne również jest błędna, ponieważ OBD I nie monitoruje geometrii układu jezdnego. Zbieżność kół jest regulowana w kontekście ustawień zawieszenia, co wymaga oddzielnych narzędzi i metod, niezwiązanych z diagnostyką OBD. Obliczenia średniego zużycia paliwa przez silnik także nie są realizowane w ramach OBD I, mimo że systemy OBD mogą monitorować parametry, które pośrednio wpływają na zużycie paliwa. Jednak sama kontrola zużycia paliwa wymaga bardziej zaawansowanej analizy, dostępnej w systemach OBD II i późniejszych technologiach. Wiele osób może błędnie zakładać, że standard OBD I jest bardziej rozbudowany niż w rzeczywistości, co prowadzi do mylnych wniosków na temat jego możliwości diagnostycznych.