Zapis daty "20 maja 2019 roku" jest zgodny z obowiązującymi standardami redagowania pism urzędowych, ponieważ uwzględnia pełną nazwę miesiąca oraz jest użyty w poprawnym kontekście językowym. W polskim języku urzędowym preferowane jest stosowanie pełnych form wyrazów, co przyczynia się do klarowności i formalności dokumentu. Warto zauważyć, że w pismach urzędowych niezmiernie ważne jest stosowanie się do standardów, które pozwalają na uniknięcie nieporozumień oraz błędów interpretacyjnych. Przykładowo, w przypadku dokumentów sądowych, administracyjnych oraz innych oficjalnych pism, pełna nazwa miesiąca eliminuje ryzyko pomyłek w dacie. Oprócz tego, warto zwrócić uwagę na fakt, że tak sformułowana data jest zgodna z zaleceniami zawartymi w Polskiej Normie PN-ISO 8601, która normuje sposób zapisu dat.
Zapis daty przy użyciu skrótów oraz niepełnych form zagraża jasności komunikacji i może prowadzić do nieporozumień. Na przykład, zapis "20-V-2019 r." nie jest zalecany, gdyż użycie oznaczenia literowego dla miesięcy nie jest powszechną praktyką w polskich pismach urzędowych. Taki format, mimo że może być zrozumiały w nieformalnych kontekstach, w sytuacjach oficjalnych wprowadza niepotrzebny zamęt, gdyż różne osoby mogą interpretować ten zapis na różne sposoby. Z kolei zapis "20.V.2019 r." również stanowi odstępstwo od normy, w której kropki nie mają zastosowania i mogą być mylone z innymi znakami. Dodatkowo, niepoprawny jest zapis "20 maj 2019 rok", który nie tylko pomija wymagany przyimek, ale także jest niezgodny z konwencjami językowymi, które wymagają użycia pełnych form. Użycie skrótów i niepełnych form w administracji publicznej może prowadzić do niejasności, co jest niewskazane w dokumentach urzędowych. Błędy te mogą być skutkiem nieznajomości standardów lub pośpiechu przy redagowaniu pism, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie przestrzegania ustalonych zasad.