Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Często spotykam się z przekonaniem, że pasta skracająca wpływa na lepkość farby, jej czas schnięcia albo nawet odporność na ścieranie. To bardzo typowy błąd, bo branżowe nazwy dodatków w druku bywają mylące. Zacznijmy od lepkości – to właściwość opisująca opór farby przy przepływie, zupełnie inna sprawa niż ciągliwość, która mówi o zdolności tworzenia nitek, elastyczności i rozciągliwości. Pasta skracająca nie obniża lepkości, ona tylko sprawia, że farba mniej się ciągnie, przez co lepiej się rozprowadza i nie rozmazuje. Często myli się te pojęcia, bo z zewnątrz efekt może wyglądać podobnie, ale w praktyce technicznej to zupełnie inne zjawiska. Druga sprawa – czas schnięcia. To już zupełnie inny temat, za który odpowiadają głównie środki przyśpieszające lub opóźniające schnięcie, zmiany w składzie rozpuszczalników czy dobór odpowiednich olejów schnących w farbie. Pasta skracająca nie wpływa na ten parametr – nie jest jej rolą przyspieszanie ani wydłużanie schnięcia. Podobnie odporność na ścieranie – to raczej kwestia składu żywicy, pigmentu i ewentualnych dodatków uszlachetniających farbę. Taki efekt osiąga się przez odpowiednią recepturę farby już na etapie produkcji. Pasta skracająca w ogóle nie jest brana pod uwagę w testach ścieralności. Moim zdaniem, takie pomyłki biorą się z ogólnego braku wiedzy o składnikach farb i ich zastosowaniach w rzeczywistej produkcji. Warto dokładnie rozróżniać, jakie dodatki do czego służą, bo czasami z pozoru drobna zmiana może mieć duży wpływ na efekt końcowy druku. Mam wrażenie, że w praktyce szkolnej niestety często upraszcza się te rzeczy, stąd potem mylenie podstawowych pojęć. Warto jednak sięgnąć po katalogi producentów i dokładnie poczytać opisy dodatków, żeby nie powielać tych nieporozumień.