Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Często można spotkać się z przekonaniem, że powtarzalność wyników w naświetlarce kapstanowej zapewni system perforacji. Rzeczywiście, perforacja bywa wykorzystywana, zwłaszcza w starszych lub tradycyjnych urządzeniach, jednak w naświetlarkach kapstanowych, gdzie film przesuwany jest za pomocą rolek dociskowych, perforacja nie jest kluczowa dla precyzji transportu. Poleganie na samym systemie perforacji może prowadzić do niestabilności – perforacje potrafią się rozciągać, a nawet lekko przesuwać podczas pracy, co wpływa negatywnie na dokładność. Z kolei kwestia stałego kąta padania promienia laserowego brzmi wprawdzie technicznie, ale w praktyce nie jest głównym determinantem powtarzalności – laser i tak jest prowadzone przez układ optyczny gwarantujący odpowiednie parametry wiązki. Utrzymanie stałego kąta oczywiście ma wpływ na ostrość i równomierność naświetlania, ale nie rozwiązuje problemów z przesuwem materiału. A już wybór rastra o liniaturze powyżej 200 lpi jest zagadnieniem związanym raczej z jakością odwzorowania szczegółów i rozdzielczością reprodukcji obrazu, niż z samą powtarzalnością położenia światłoczułych klatek na filmie. Moim zdaniem, najczęstszym błędem myślowym jest przecenianie znaczenia parametrów optycznych lub rozdzielczości rastra przy jednoczesnym niedocenianiu czysto mechanicznych aspektów procesu. W praktyce, jeżeli zawiedzie mechanika – czyli właśnie układ przesuwający film – żadne zaawansowane ustawienia lasera czy rastra nie pozwolą osiągnąć powtarzalnych, zgodnych z normami rezultatów. Dlatego tak ważne jest skupienie się na regulacji transportu filmu.