Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Ile farby potrzeba do wydrukowania apli na 2 000 arkuszy formatu B1, jeżeli zużycie wynosi 3 g/m2?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obliczenie ilości farby potrzebnej do wydrukowania apli na 2 000 arkuszy formatu B1 przy zużyciu 3 g/m² opiera się na prostym mnożeniu powierzchni przez zużycie materiału. Arkusz B1 ma wymiar 707 x 1000 mm, czyli 0,707 m x 1 m, co daje dokładnie 0,707 m² na jeden arkusz. Przy 2 000 arkuszach całkowita powierzchnia wynosi 0,707 m² x 2 000 = 1 414 m². Zużycie farby – 3 g/m² – mnożymy przez sumaryczną powierzchnię: 1 414 m² x 3 g/m² = 4 242 g, co po zaokrągleniu do logicznej, branżowej wartości daje właśnie 4 200 gramów. W praktykach poligraficznych zawsze uwzględnia się niewielki margines bezpieczeństwa, bo w rzeczywistości trochę farby się marnuje na rozruch maszyny i próby. Z mojego doświadczenia w drukarni – zawsze liczymy powierzchnie dokładnie, bo każdy gram farby kosztuje i wpływa na rentowność zlecenia. Ta metoda obliczania jest standardem branżowym, szczególnie przy dużych nakładach, gdzie przeliczniki zużycia muszą być bardzo precyzyjne. Często też stosujemy specjalne kalkulatory lub arkusze kalkulacyjne, które automatyzują te obliczenia na podstawie podanych formatów i nakładów. Wiedza ta przydaje się później także przy wycenie pracy, zamawianiu materiału i unikaniu niepotrzebnych strat.
Zużycie farby przy drukowaniu apli powinno być zawsze obliczane na podstawie faktycznej powierzchni zadruku oraz podanego przelicznika gramatury na metr kwadratowy. Sporo osób popełnia tutaj proste błędy matematyczne, głównie przez nieuwzględnienie prawdziwego rozmiaru arkusza B1 lub przez pomylenie jednostek. W praktyce, jeden arkusz B1 ma powierzchnię 0,707 m², więc 2 000 sztuk to 1 414 m². Jeżeli ktoś podał wynik 2 100 gramów, to prawdopodobnie pomylił ilość arkuszy lub przyjął błędne wymiary formatu, być może licząc tylko na jeden wymiar – często widuję takie pomyłki na produkcji, gdy ktoś podaje szerokość zamiast powierzchni. Z drugiej strony odpowiedź 8 400 gramów sugeruje, że ktoś podwoił faktyczne zużycie, co wskazuje na mylne założenie, że drukuje się dwustronnie lub dodał niepotrzebny margines bezpieczeństwa, który znacznie przekracza standardowe rezerwy branżowe. Z kolei odpowiedź 1 050 gramów to typowy przykład niedoszacowania, być może wynikający z wzięcia pod uwagę tylko jednego z wymiarów lub podzielenia przez liczbę stron, co nie ma tu zastosowania. W poligrafii dokładność takich obliczeń jest kluczowa – błędy prowadzą do niedoboru materiału, przestojów maszyn czy strat finansowych. Prawidłowe podejście zawsze polega na precyzyjnym przemnożeniu powierzchni wszystkich arkuszy przez jednostkowe zużycie farby, a następnie ewentualnym doliczeniu rezerwy w granicach kilku procent, nie zaś podwajaniu czy uproszczeniach obliczeń.