Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wielu początkujących drukarzy zakłada, że kluczowe znaczenie dla ilości pobieranej farby mają takie parametry jak prędkość duktora farbowego, wielkość szczeliny między nożem kałamarza a duktorem czy częstotliwość pracy elementów przybierających. W rzeczywistości, każdy z tych parametrów rzeczywiście służy do regulacji ilości farby trafiającej z kałamarza na wałek pośredni – to są standardowe, codzienne narzędzia pracy w drukarni. Przez zmianę szczeliny możemy bardzo dokładnie wpłynąć na grubość warstwy farby, która zostanie pobrana – to taka podstawowa, często używana metoda. Z kolei zmiana prędkości obrotowej duktora pozwala na sterowanie ilością farby w dynamicznych sytuacjach, na przykład przy zmianach gramatury podłoża czy rodzaju farby. Podobnie jest z częstotliwością pracy przybieracza, która wpływa na ilość i równomierność pobieranej farby. Natomiast bardzo często spotykanym błędem jest przekonanie, że zwiększenie prędkości całej maszyny pozwala na precyzyjną regulację ilości farby pobieranej z kałamarza – to nie jest prawda. Prędkość maszyny wpływa na szybkość produkcji, ale nie na grubość warstwy farby nakładanej w jednym przebiegu. Ten błąd pojawia się, gdy myli się parametry mechaniczne maszyny z parametrami układu farbowego. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele problemów z barwieniem wynika właśnie z takich uproszczonych założeń. Warto więc rozróżniać, które regulacje wpływają na jakość odbitki, a które tylko na tempo pracy – to podstawa w pracy przy maszynach drukujących. W każdej dobrze prowadzonej drukarni te zasady są przestrzegane zgodnie ze standardami branżowymi, bo od tego zależy nie tylko jakość druku, ale też powtarzalność produkcji.