Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

To pytanie jest trochę podchwytliwe, bo wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy pozytywem a negatywem oraz pojęciami "czytelny" i "nieczytelny" w kontekście kopii naświetleniowych. Często zdarza się, że ktoś myli te terminy, bo w praktyce mówimy o tym, co jest widoczne lub nie na kopii, a nie każdy od razu to rozróżnia. Negatyw nieczytelny i negatyw czytelny są wykorzystywane w zupełnie innych procesach – typowo przy przygotowywaniu form negatywowych. Wtedy światło musi przechodzić przez miejsca, które mają być potem odmyte lub utrwalone na formie, i tu faktycznie wszystko działa na odwrót niż w przypadku pozytywów. Natomiast diapozytyw czytelny, choć brzmi znajomo i kusi, żeby go wybrać, to jednak daje efekt odwrotny do zamierzonego. Czytelną kopię stosuje się w przypadkach, gdzie chcemy uzyskać negatywowy obraz na formie. Mój nauczyciel zawsze powtarzał, że kluczem jest zrozumienie, co się stanie z emulsją po naświetleniu: czy naświetlone miejsca zostaną utrwalone, czy też zmyte. W przypadku form pozytywowych chodzi o to, żeby miejsca, które mają być drukujące, zostały naświetlone. Dlatego potrzebny jest diapozytyw nieczytelny – przezroczysty w miejscach, które mają drukować. To typowy błąd początkujących, że wybierają "czytelny" diapozytyw, bo kojarzą z widocznością obrazu, a tu chodzi wyłącznie o przepuszczalność światła. W praktyce branżowej stosuje się jasne zasady: dla form pozytywowych – diapozytyw nieczytelny, dla negatywowych – negatyw czytelny. Warto zapamiętać, że kolejność i rodzaj kopiowej zawsze ściśle wynikają z rodzaju płyty offsetowej i typu emulsji, z jaką mamy do czynienia. Takie rozróżnienie jest niezbędne, żeby nie popełnić kosztownego błędu w produkcji drukarskiej.