Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wybór elementów ochrony indywidualnej powinien być zawsze dostosowany do zagrożeń, jakie występują podczas pracy na danym stanowisku. W przypadku drukarza obsługującego zwojową maszynę offsetową, niektóre środki ochrony pojawiają się w odpowiedziach, ale nie do końca pasują do realnych zagrożeń na tym stanowisku. Przykładowo fartuch czy maska przeciwpyłowa przy maszynie offsetowej nie zawsze mają zastosowanie – tu nie ma typowego pyłu jak np. w drukarni fleksograficznej czy introligatorskiej, a kontakt z agresywną chemią i smarami jest na tyle specyficzny, że fartuch bawełniany czy maska przeciwpyłowa nie gwarantują bezpieczeństwa. Z kolei kask ochronny stosuje się raczej przy pracy na budowie lub przy ryzyku upadku przedmiotów z wysokości – przy maszynie drukarskiej taki element przeszkadzałby, a ryzyko uderzenia w głowę jest marginalne. Gaśnica proszkowa i koc azbestowy to natomiast środki do walki z pożarem, a nie indywidualna ochrona pracownika podczas codziennego kontaktu z maszyną. Takie podejście świadczy o myleniu sprzętu ratunkowego z ochroną osobistą. Spotkałem się z sytuacjami, gdzie pracownicy myśleli, że wystarczy sam fartuch lub rękawiczki, a zapominali o ochronie słuchu – później pojawiały się szumy uszne, których niestety nie da się już cofnąć. Tak więc najważniejsze są zawsze elementy realnie dopasowane do faktycznych zagrożeń na stanowisku – ochrona słuchu i rąk to absolutny standard w branży poligraficznej, natomiast reszta wymienionych środków albo nie dotyczy tego stanowiska, albo pełni zupełnie inną funkcję.