Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Pytanie o uzyskanie koloru granatowego na palecie CMYK wymaga zrozumienia, jak działają kolory subtraktywne i jak mieszają się podstawowe barwy w druku. Wielu osobom może się wydawać, że skoro granat to coś jak ciemny niebieski czy wręcz prawie czarny, to trzeba zmieszać wszystkie dostępne farby, np. CMYK, albo dorzucić żółty dla „pełni nasycenia”. W rzeczywistości jest odwrotnie – im więcej farb z modelu CMYK ze sobą zmieszasz, tym bardziej zbliżysz się do szarości lub czerni, bo każda kolejna farba odejmuje kolejną porcję światła odbitego. Takie podejście wynika trochę z intuicji – myślimy sobie: „dam wszystkiego po trochu i wyjdzie głęboki kolor”. Niestety, to nie zadziała z granatem. Dodanie żółtego do mieszanki (jak w odpowiedzi MYK) spowoduje przesunięcie odcienia w stronę brązu lub zieleni, bo żółty z magentą i cyjanem nie tworzy niebieskiego, tylko raczej neutralne, szare barwy. Z kolei wybór tylko YK (żółty i czarny) raczej da nam zgniło oliwkowy, brudny kolor, zupełnie nie podobny do granatu, bo brakuje niebieskiego komponentu. Kluczowy błąd to mylenie zasad mieszania farb z zasadami mieszania światła: w RGB, rzeczywiście uzyskanie granatu polega na zmieszaniu niebieskiego i czerwonego, ale w CMYK – bazujemy na odejmowaniu światła od bieli papieru. Dlatego tylko cyjan i magenta w odpowiednich proporcjach dadzą czysty, nasycony niebieski, z którego łatwo uzyskać granat przez regulację intensywności. Z mojego doświadczenia najczęstsze wpadki w druku biorą się z dosypywania wszystkich farb naraz, co kończy się brudnym, nieatrakcyjnym kolorem. Warto trzymać się standardu: dwa kolory, cyjan i magenta, a potem ewentualnie delikatnie korygować czernią.