Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wiele osób intuicyjnie zakłada, że samą wodę wystarczy połączyć z jakimś środkiem chemicznym – stąd wybory typu utrwalacz, regenerator czy odpieniacz. Jednak takie podejście nie bierze pod uwagę specyficznych wymagań procesu offsetowego. Utrwalacz jest głównie stosowany w fotografii lub przy obróbce chemicznej płyt i do roztworu zwilżającego nie wnosi żadnych właściwości istotnych dla równowagi wodno-farbowej. Regenerator to z kolei preparat używany czasami do odświeżania starych roztworów, ale nie buduje właściwego składu podstawowego cieczy zwilżającej. Odpieniacz rzeczywiście może się pojawić w roztworach, żeby ograniczyć powstawanie piany, ale jego obecność nie zastąpi najważniejszych parametrów, takich jak kontrola napięcia powierzchniowego czy utrzymanie optymalnego pH. Z mojego doświadczenia, najczęstszy błąd wynika z przekonania, że wystarczy połączyć wodę z „jakąś chemią” i już – tymczasem druk offsetowy rządzi się swoimi, dość rygorystycznymi prawami. Jeśli zabraknie buforu, pH będzie się wahać i może prowadzić do problemów typu tonowanie czy szybkie zużycie płyt drukowych. Brak alkoholu izopropylowego skutkuje z kolei gorszym zwilżaniem formy i niestabilnością procesu, co widać zwłaszcza na szybkich maszynach. Praktyka pokazuje, że tylko odpowiednia kombinacja izopropanolu i buforu, stosowana zgodnie z normami branżowymi, pozwala uzyskać powtarzalną, dobrą jakość druku i minimalizować przestoje. To nie jest kwestia przypadku czy wygody – to efekt wieloletnich doświadczeń całej branży drukarskiej.