Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Sitodruk, choć bardzo wszechstronny i powszechnie stosowany do nadruku na różnych podłożach, nie jest odpowiednią techniką do wykonywania efektów wypukłych bez użycia specjalnych farb czy lakierów 3D, a nawet wtedy efekt jest bardziej powierzchowny niż głęboko tłoczony. Typowym błędem jest mylenie faktury uzyskanej przez grubość nałożonej farby z rzeczywistym tłoczeniem papieru. Wklęsłodruk z kolei opiera się na przenoszeniu farby z zagłębień formy drukowej – zamiast efektu wypukłego, uzyskuje się delikatne, lekko wklęsłe wrażenie, co zupełnie nie przypomina głębokiego tłoczenia na papierze. Offset, choć to najpopularniejsza metoda w dużych nakładach, również nie oferuje możliwości tłoczenia, bo forma drukowa jest płaska, a nacisk jest minimalny i służy tylko przeniesieniu farby. W praktyce bardzo często spotykam się z przekonaniem, że każda większa maszyna drukarska potrafi wszystko, ale to nieprawda – każda technologia ma swoje mocne i słabe strony. Dla wypukłych efektów zgodnych z wymaganiami produkcji luksusowej typografia jest niezastąpiona, bo pozwala na precyzyjne kształtowanie struktury papieru. Branżowe standardy jednoznacznie wskazują na tę technikę wszędzie tam, gdzie liczy się nie tylko obraz, ale też wyczuwalna pod palcem faktura. Jeśli zależy komuś na autentycznym efekcie 3D, to naprawdę nie ma lepszej drogi niż klasyczna prasa typograficzna z odpowiednią matrycą. Warto o tym pamiętać, żeby nie tracić czasu i pieniędzy na nietrafione eksperymenty z innymi maszynami.