Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wiele osób wybierając pola wielotonalne albo punkty rastrowe jako kluczowy element testów Ugra/Fogra kieruje się przekonaniem, że te obszary lepiej obrazują przejścia tonalne lub ogólną jakość reprodukcji obrazu. Oczywiście, pola wielotonalne są wykorzystywane do oceny płynności przejść między odcieniami, a punkty rastrowe pozwalają na kontrolę gęstości i równomierności wypełnienia rastrowego. Jednak żadna z tych struktur nie pokazuje tak precyzyjnie granicznej zdolności maszyny do odwzorowania najmniejszych detali jak pola z mikroliniami. Moim zdaniem czasami łatwo ulec złudzeniu, że raster lub gradacja są najważniejsze, bo widać je na zdjęciach czy ilustracjach, ale w rzeczywistości to właśnie precyzyjne linie, układane w mikroskalach, najszybciej ujawniają wszelkie niedoskonałości. Pola z mikropunktami bywają mylone z mikroliniami, lecz standardy testów Ugra/Fogra jasno wskazują, że chodzi właśnie o cienkie, równoległe linie, a nie pojedyncze kropki. Typowym błędem jest też traktowanie pola wielotonalnego jako testu uniwersalnego – on sprawdza płynność, a nie granicę rozdzielczości technicznej. Jeżeli zależy nam na obiektywnej ocenie, czy drukarka odwzoruje cienkie szczegóły, to tylko pola z mikroliniami dają wiarygodny obraz tego, jak maszyna radzi sobie z wyzwaniami najnowszych standardów poligrafii. W branży panuje zgoda, że właśnie ten element testowy najlepiej pokazuje, gdzie kończy się możliwości danej technologii drukarskiej.