Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Moim zdaniem wybór materiału na tampon do drukowania tamponowego bywa mylący, bo na rynku jest tak wiele tworzyw i czasem można się nabrać na popularne nazwy z innych branż. Akryl przykładowo, choć wykorzystywany jest w reklamie, szyldach czy nawet obudowach, zupełnie nie sprawdza się jako materiał na tampon. Akryl jest kruchy, twardy i nie ma tej potrzebnej elastyczności, żeby dopasować się do zróżnicowanych powierzchni przedmiotów. Z poliuretanem jest trochę inaczej – rzeczywiście, ma on lepszą elastyczność od akrylu, to nawet czasem spotyka się go w innych dziedzinach, choćby przy produkcji wałków czy uszczelek. Jednak w tampondruku poliuretan nie dorównuje silikonowi pod kątem odporności na rozpuszczalniki, a także szybko się zużywa. Hydrożel natomiast to materiał specjalistyczny z zupełnie innego podwórka – stosowany głównie w medycynie, opatrunkach czy kosmetologii. Nie ma on właściwości mechanicznych wymaganych do pracy w szybkim, precyzyjnym procesie drukowania. Wybór tych materiałów to często efekt myślenia na zasadzie: „to tworzywo jest elastyczne, więc się nada”, ale w praktyce kluczowa jest także odporność chemiczna i stabilność kształtu przez setki cykli pracy. Przemysł drukarski od dawna bazuje na silikonie, bo po prostu żaden z alternatywnych materiałów nie potrafił połączyć tak precyzyjnego odwzorowania wzoru z trwałością i uniwersalnością. To wszystko sprawia, że tylko silikon spełnia wymagania profesjonalnego tampondruku.