Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Bardzo często podczas pracy z maszynami arkuszowymi pojawia się pokusa, by parametry związane z całym drukowaniem utożsamiać z ustawieniami możliwymi do wykonania w dowolnej części maszyny – ale to pułapka. Nakład druku, czyli liczba arkuszy jaka ma być wydrukowana, ustawia się najczęściej w panelu sterowania maszyny lub w oprogramowaniu zarządzającym zleceniem. To nie jest zadanie dla zespołu odbierającego – tam raczej nie ma nawet fizycznej możliwości wpływu na ten parametr. Co do siły rozdmuchu – owszem, jest ona ważna, ale reguluje się ją głównie w sekcji podawania papieru, gdzie odpowiada za oddzielanie i transport arkuszy. W odbiorniku praktycznie nie spotkałem się z potrzebą sterowania siłą rozdmuchu, bo jej rola kończy się zanim arkusz trafi do odbiorcy. Dozowanie farby natomiast to już typowy parametr zespołu drukującego – to tam decyduje się o ilości farby nanoszonej na podłoże, a w odbiorniku nie ma żadnych urządzeń ani funkcji mogących to regulować. Wydaje mi się, że łatwo się tu pomylić, bo w praktyce codziennej operatorzy myślą o całym procesie jako całości, ale warto pamiętać o podziale funkcji poszczególnych zespołów maszyny. Najczęstszym błędem myślowym jest utożsamianie mechanizmów regulacyjnych z pojęciem „ustawiania” w dowolnym miejscu maszyny. Tymczasem tylko format podłoża – czyli dostosowanie układu i szerokości prowadnic, docisków oraz separatorów do konkretnego rozmiaru arkusza – jest realnie ustawiany ręcznie właśnie w zespole odbierającym. To podstawa dobrej praktyki i zgodność z instrukcjami producentów maszyn.