Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Warto się zastanowić, dlaczego temperatura roztworu wywoływacza, moc lasera czy prędkość przesuwu formy nie są parametrami, które musimy ustawiać w kopioramie. To typowy błąd, wynikający z mylenia etapów technologicznych w procesie przygotowania form drukarskich. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby początkujące często wrzucają wszystkie te pojęcia do jednego worka, bo kojarzą je z przygotowaniem form, ale nie rozróżniają, kiedy i gdzie się je stosuje. Temperaturę roztworu wywoływacza ustawia się dopiero na etapie wywoływania, czyli już po naświetleniu w kopioramie – wtedy to ma znaczenie dla jakości wywołania i trwałości obrazu, ale nie wpływa na samo naświetlanie. Moc lasera kojarzy się raczej z cyfrowymi naświetlarkami typu CTP, gdzie światło lasera bezpośrednio rysuje obraz na płycie, ale w klasycznych kopioramach używa się zwykłych lamp UV, a nie laserów, więc nie ma tam co ustawiać żadnej mocy. Prędkość przesuwu formy dotyczy innych urządzeń, na przykład wywoływarek automatycznych, gdzie płyta przechodzi przez roztwór z określoną prędkością – w kopioramie forma leży nieruchomo pod szybą w czasie naświetlania. Typowy błąd polega na tym, że myli się urządzenia i etapy procesu, przez co łączy się parametry, które nie mają ze sobą nic wspólnego w tym konkretnym urządzeniu. Dobre zrozumienie, co się ustawia w kopioramie, a co w innych maszynach, to podstawa w pracy drukarza i pozwala uniknąć problemów na produkcji. Branża poligraficzna wymaga precyzji i znajomości podziału ról poszczególnych urządzeń, także warto sobie to poukładać na początku nauki.