Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Wielu osobom na początku nauki druku offsetowego myli się rola poszczególnych środków czy materiałów używanych w procesie drukowania arkuszowego. Alkohol izopropylowy jest powszechnie stosowany, ale jego głównym zadaniem jest modyfikowanie właściwości zwilżających w roztworach nawilżających, co przekłada się na lepsze zachowanie równowagi wodno-farbowej na maszynie – nie ma on jednak żadnego wpływu na zapobieganie odbijaniu się farby na spodzie arkusza. Podobnie z rozpuszczalnikami – używa się ich do czyszczenia maszyn czy narzędzi, czasem do rozcieńczania farb w bardzo specyficznych przypadkach, natomiast w kontekście arkuszowego druku offsetowego nie stosuje się ich do zabezpieczenia świeżo zadrukowanej powierzchni przed odbijaniem. Papier pergaminowy to materiał stosowany często do przekładania bardzo delikatnych czy specjalnych wydruków, ale w codziennej produkcji nie byłoby to ani opłacalne, ani wygodne – poza tym nie rozwiązuje to problemu na etapie samego procesu drukowania. Tu pojawia się typowy błąd myślowy: zakładamy, że skoro coś oddziela arkusze, to spełni każde zadanie, jednak w praktyce nie chodzi o fizyczną przekładkę, tylko o minimalne, nieinwazyjne oddzielenie przez drobinki pudru. Tylko puder drukarski jest w stanie szybko, tanio i efektywnie zapewnić odpowiednią separację bez pogorszenia jakości druku czy zwiększenia kosztów. Z mojego doświadczenia wynika, że błędny wybór metody zabezpieczania arkuszy prowadzi często do reklamacji, nieestetycznych odbić i strat. Dlatego warto dobrze zrozumieć, jak każde z tych rozwiązań działa naprawdę w praktyce, zamiast opierać się na intuicji czy skojarzeniach z innych branż.