Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Który z elementów pokazanych na rysunkach umożliwia drukowanie tamponowe?

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź B jest związana z technologią druku tamponowego, która jest często wykorzystywana do nanoszenia grafiki na nieregularne, trudnodostępne lub niewielkie powierzchnie, na przykład na długopisy, przyciski, obudowy urządzeń elektronicznych czy elementy motoryzacyjne. Na zdjęciu widać charakterystyczny silikonowy tampon, który pobiera farbę z matrycy (kliszy) i następnie przenosi ją na powierzchnię przedmiotu. Tampon jest elastyczny, dzięki czemu doskonale dopasowuje się do kształtu nadrukowywanego elementu, co jest praktycznie nieosiągalne w innych technikach drukarskich. Z mojego doświadczenia to jedna z najlepszych metod do produkcji masowej elementów, gdzie grafika musi być precyzyjnie naniesiona na trójwymiarowe obiekty. Branża elektroniczna i zabawkarska nie wyobraża sobie bez tego procesu produkcji! Dobrą praktyką jest tutaj stosowanie odpowiednich farb oraz przygotowanie powierzchni do druku, żeby zapewnić trwałość nadruku – zgodnie z normami branżowymi, na przykład ISO 12647 dotyczącej procesów drukarskich. Druk tamponowy nie jest może najszybszy, ale jego precyzja i uniwersalność są nie do podważenia. Warto znać tę technikę, bo jest nieoceniona tam, gdzie inne zawodzą.
Wielu osobom może się wydawać, że druk tamponowy to po prostu kolejna forma druku płaskiego czy sitodruku, ale to zupełnie inna technologia oparta na zupełnie innym mechanizmie przenoszenia farby. Wśród dostępnych odpowiedzi pojawiają się obrazy związane z innymi technikami: na przykład zdjęcie A przedstawia typową płytę offsetową, stosowaną w druku offsetowym arkuszowym – jest to technika wykorzystywana głównie do druku wysokonakładowego na papierze, gdzie obraz przenoszony jest z płyty na gumowy cylinder, a następnie na podłoże. Podobnie zdjęcie C prezentuje matrycę do druku offsetowego, również wykorzystywaną w poligrafii, ale nie do zadruku nieregularnych przedmiotów, tylko do produkcji gazet, książek czy ulotek. Z kolei obraz D przedstawia stanowisko do sitodruku, gdzie używa się ramki z napiętą siatką i przegubowej rakli – ta technika nadaje się świetnie do nadruków na koszulkach czy płaskich elementach plastikowych, jednak nie radzi sobie dobrze z powierzchniami trójwymiarowymi o większym stopniu skomplikowania kształtu. Bardzo często spotykanym błędem jest utożsamianie tych technologii ze sobą wyłącznie na podstawie podobieństwa procedur drukowania lub wyglądu matryc, ale w praktyce każda z nich została zoptymalizowana do określonych zastosowań. Kluczem do rozróżnienia jest zrozumienie, że druk tamponowy (widoczny na zdjęciu B) wykorzystuje specjalny, elastyczny tampon, który jest w stanie przenieść farbę nawet na bardzo skomplikowane, nierówne powierzchnie, co nie jest możliwe w przypadku klasycznego offsetu czy sitodruku. Warto pamiętać, że dobór odpowiedniej technologii jest zawsze warunkowany wymaganiami produktu końcowego oraz specyfiką powierzchni, na którą ma być naniesiona grafika.