Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Który z rysunków ilustruje formę fleksograficzną?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Forma fleksograficzna, przedstawiona na zdjęciu A, to charakterystyczna matryca wykonana z elastycznego materiału – najczęściej z fotopolimeru lub kauczuku. Na powierzchni tej formy widoczne są wypukłe elementy drukujące, które przenoszą farbę bezpośrednio na podłoże drukowe, takie jak folia, papier czy tektura. To właśnie ta wypukłość umożliwia uzyskanie wyraźnych odbitek przy bardzo dużych prędkościach druku, co jest kluczowe w branży opakowaniowej. Moim zdaniem praktyczna rozpoznawalność tej formy polega na jej lekko przezroczystej strukturze i wyraźnym, wypukłym reliefie, co łatwo zauważyć nawet gołym okiem. W branży fleksograficznej przywiązuje się ogromną wagę do jakości wykonania i precyzji naświetlania tych form, bo każdy drobny defekt może spowodować powstawanie wad druku. Standardy światowe, takie jak FTA (Flexographic Technical Association), jasno określają wymagania dotyczące twardości, grubości i sposobu montażu form fleksograficznych na cylindrach. Warto wiedzieć, że poprawne przygotowanie tej formy ma bezpośredni wpływ na wydajność procesu drukowania i minimalizację strat materiałowych. Z mojego doświadczenia wynika, że fleksografia jest idealna do krótkich i średnich nakładów oraz do personalizowanych opakowań, gdzie szybka zmiana formy to ogromny atut. W zastosowaniach przemysłowych, zwłaszcza w produkcji etykiet czy worków foliowych, trudno znaleźć coś lepiej dopasowanego niż profesjonalnie przygotowana forma fleksograficzna.
Obserwując przedstawione obrazy, łatwo pomylić formę fleksograficzną z innymi narzędziami wykorzystywanymi w poligrafii, jak tampon drukarski (B), płyta offsetowa (C) czy cylinder rotograwiurowy (D). Tampon z odpowiedzi B jest wykorzystywany w technice tampodruku, gdzie jego głównym zadaniem jest przeniesienie farby z matrycy na przedmiot o nietypowym kształcie. Jest to zupełnie odmienny proces technologiczny, charakteryzujący się inną budową narzędzia roboczego – tampon wykonany jest z silikonu i nie posiada wypukłego reliefu typowego dla formy fleksograficznej. Płyta z odpowiedzi C to klasyczny przykład formy drukowej stosowanej w druku offsetowym, gdzie obraz drukujący znajduje się na jednym poziomie z powierzchnią niedrukującą i wykorzystuje się zjawisko odpychania wody przez tłuszcz. Cylinder z odpowiedzi D natomiast to typowy przykład formy rotograwiurowej (wklęsłodrukowej), w której motyw drukujący jest wytrawiony poniżej powierzchni cylindra, co pozwala na bardzo precyzyjne i wysokiej jakości odwzorowanie szczegółów, zwłaszcza w druku opakowań luksusowych czy czasopism. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie dowolnej formy poligraficznej z fleksografią tylko dlatego, że wygląda „nowocześnie” lub jest zamocowana na cylindrze – w rzeczywistości każda z tych technik ma ściśle określoną specyfikę materiałową i funkcjonalną. Brak znajomości podstawowych cech reliefu, elastyczności i transparentności formy fleksograficznej często prowadzi do mylenia jej z innymi narzędziami drukarskimi. Warto zwracać uwagę na charakterystyczne cechy materiałowe i konstrukcyjne, bo to one decydują o wyborze właściwej formy do danego procesu drukowania zgodnie z branżowymi standardami i dobrymi praktykami.