Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

W branży poligraficznej dość często zdarza się, że mniej doświadczeni operatorzy utożsamiają zmianę gramatury podłoża ze zmianą ustawień zespołów takich jak farbowy, nawilżający czy wykładający. To częsty błąd, który niestety prowadzi do problemów jakościowych i mechanicznych. Zespół farbowy odpowiada za transport i rozprowadzanie farby na formie drukowej, czyli jego regulacja dotyczy raczej dostosowania ilości farby do rodzaju motywu lub efektów specjalnych, a nie do grubości papieru. Z kolei zespół nawilżający zajmuje się równomiernym nawilżeniem formy, co jest kluczowe przy zapobieganiu przyjmowania farby przez partie niedrukujące, ale tu również gramatura podłoża nie ma bezpośredniego wpływu. Wykładający natomiast, czyli tzw. wykładak, odpowiada za podawanie arkusza do maszyny i jeśli już coś wymaga korekty przy zmianie gramatury, to raczej siła ssania czy ustawienie łapek, ale nie jest to kluczowy obszar ingerencji – brak regulacji docisku zespołu drukującego może powodować nieprawidłowy transfer obrazu, a to jest zdecydowanie poważniejszy problem. Moim zdaniem, wiele nieporozumień wynika z uproszczeń myślowych: na przykład przekonania, że główną rolę przy zmianie papieru odgrywają elementy mające bezpośredni kontakt z farbą czy wodą. W rzeczywistości to właśnie zespół drukujący przenosi obraz na podłoże i to jego docisk musi być idealnie dostosowany do grubości oraz sztywności arkusza. Ignorowanie tej zależności skutkuje bardzo kosztownymi błędami, jak smużenia, przesunięcia czy uszkodzenia mechaniczne podłoża, które potem ciężko naprawić. Warto więc wyrobić sobie nawyk sprawdzania i regulacji zespołu drukującego zawsze, gdy zmieniamy gramaturę papieru – to naprawdę oszczędza sporo nerwów i strat w produkcji.