Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych
Zawód: Technik procesów drukowania
Który zespół maszyny należy regulować podczas zmiany gramatury podłoża drukowego?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Regulacja zespołu drukującego podczas zmiany gramatury podłoża drukowego to absolutna podstawa w pracy drukarza. Gramatura podłoża, czyli jego masa na metr kwadratowy, ma bezpośredni wpływ na siły nacisku wałków, docisk cylindrów oraz ogólnie na parametry prowadzenia arkusza przez maszynę. Jeśli gramatura się zmienia – na przykład z 80 g/m² na 200 g/m² – arkusz będzie miał inną grubość, sztywność, a nawet podatność na odkształcenia podczas docisku. Z mojego doświadczenia wynika, że nieprawidłowe ustawienie docisku drukującego prowadzi często do problemów z równomiernością przenoszenia farby albo do uszkodzeń podłoża, jak przetarcia czy nawet zagniecenia. Dobre praktyki branżowe mówią wyraźnie: zawsze przy zmianie gramatury należy sprawdzić i wyregulować docisk zespołu drukującego. Warto pamiętać, że nawet mikroskopijne różnice w grubości papieru mogą skutkować pogorszeniem jakości wydruku lub przyspieszeniem zużycia elementów maszyny. Standardy, na przykład normy ISO dotyczące druku offsetowego, wskazują, by każdą zmianę gramatury poprzedzać inspekcją mechaniczną ustawień drukujących. Takie podejście minimalizuje straty materiałowe i czasowe, pozwala utrzymać powtarzalność jakości, a poza tym daje po prostu spokój podczas druku większych nakładów. Dobrze pamiętać o tej zasadzie nawet przy rutynowych zmianach podłoża, bo to naprawdę przekłada się na końcowy efekt.
W branży poligraficznej dość często zdarza się, że mniej doświadczeni operatorzy utożsamiają zmianę gramatury podłoża ze zmianą ustawień zespołów takich jak farbowy, nawilżający czy wykładający. To częsty błąd, który niestety prowadzi do problemów jakościowych i mechanicznych. Zespół farbowy odpowiada za transport i rozprowadzanie farby na formie drukowej, czyli jego regulacja dotyczy raczej dostosowania ilości farby do rodzaju motywu lub efektów specjalnych, a nie do grubości papieru. Z kolei zespół nawilżający zajmuje się równomiernym nawilżeniem formy, co jest kluczowe przy zapobieganiu przyjmowania farby przez partie niedrukujące, ale tu również gramatura podłoża nie ma bezpośredniego wpływu. Wykładający natomiast, czyli tzw. wykładak, odpowiada za podawanie arkusza do maszyny i jeśli już coś wymaga korekty przy zmianie gramatury, to raczej siła ssania czy ustawienie łapek, ale nie jest to kluczowy obszar ingerencji – brak regulacji docisku zespołu drukującego może powodować nieprawidłowy transfer obrazu, a to jest zdecydowanie poważniejszy problem. Moim zdaniem, wiele nieporozumień wynika z uproszczeń myślowych: na przykład przekonania, że główną rolę przy zmianie papieru odgrywają elementy mające bezpośredni kontakt z farbą czy wodą. W rzeczywistości to właśnie zespół drukujący przenosi obraz na podłoże i to jego docisk musi być idealnie dostosowany do grubości oraz sztywności arkusza. Ignorowanie tej zależności skutkuje bardzo kosztownymi błędami, jak smużenia, przesunięcia czy uszkodzenia mechaniczne podłoża, które potem ciężko naprawić. Warto więc wyrobić sobie nawyk sprawdzania i regulacji zespołu drukującego zawsze, gdy zmieniamy gramaturę papieru – to naprawdę oszczędza sporo nerwów i strat w produkcji.