Kwalifikacja: PGF.01 - Realizacja procesów drukowania z użyciem fleksograficznych form drukowych

Odpowiedzi, które wskazują maszyny półformatowe czy ćwierćformatowe lub wybierają maszynę z większą liczbą zespołów farbowych, wynikają z pewnych nieporozumień dotyczących optymalizacji produkcji offsetowej. Często można się spotkać z przekonaniem, że maszyna półformatowa czy ćwierćformatowa będzie bardziej precyzyjna albo łatwiejsza w obsłudze przy małych formatach, jednak przy tak dużym nakładzie jak 50 000 sztuk, kluczowe staje się zupełnie co innego: liczba arkuszy potrzebnych do wydrukowania całości. Im większy format maszyny, tym więcej kopii docelowego formatu (tu A3) zmieścimy na jednym arkuszu. To powoduje, że pełnoformatowa maszyna pozwala na wydrukowanie większej liczby plakatów przy każdym przelocie, więc mniej razy trzeba podawać papier, a to przekłada się na realny czas wykonania zlecenia. Maszyny półformatowe 4-kolorowe w tym przypadku nie dają żadnej przewagi – dodatkowe zespoły farbowe są zbędne przy druku jednokolorowym, a nawet mogą niepotrzebnie komplikować proces (np. przez wydłużone czyszczenie czy przezbrojenia). Wybór maszyny ćwierćformatowej to z kolei typowy błąd polegający na przecenieniu ergonomii przy małych formatach, zupełnie pomijając aspekt wydajności całościowej. Praktyka pokazuje, że przy dużych nakładach zawsze liczy się to, ile gotowych egzemplarzy uzyskujemy z jednego przelotu oraz jak najmniejsza liczba operacji na maszynie. Stąd wybór mniejszego formatu jest nieuzasadniony również kosztowo. Przemyślenia tego typu wynikają najczęściej z braku doświadczenia w planowaniu dużych prac offsetowych – warto czasem wyjść poza schematy i spojrzeć na produkcję całościowo, właśnie przez pryzmat liczby arkuszy, a nie tylko formatu plakatów czy ilości zespołów farbowych. To dobre podejście, które doceniają doświadczeni drukarze i technolodzy, szczególnie w kontekście optymalizacji kosztów i czasu realizacji.